Güneş parıldasaydı yine
Sıcak meltemler esseydi yüzümüze
Bahçelerden çiçek beğenseydik senle
Olsaydın şimdi benimle
Olsaydın
Yürüseydik bahar dolu sokak aralarında
Bir vakitler mutluluk vardı
Kalbimin içinde gönlümün köşesinde
Beni yalnızlığa karşı
Hayata karşı koruyan onlar vardı
Onlardı beni gülümseten
Pembe düşlerime kanatlar geren
Aslında o an kendimi kaybetmiştim
Gözlerim ateşden bir çemberdi
Dilim yılanlardan da zehirliydi
Seni eritmiştim
Seni binlerce kez öldürmüştüm
Kendimi aslımdan da uzak hissetmiştim
Mevsim güneşin mevsimi
Yine doluştu içime mutluluğumun hissi
Bir gülücük topladım bahçemden
Ve ellerine verdim sen bilmeden
Zaman meltemin zamanı
Masallar içinde bir yürek gerek
Toz pembelerle sarmalı düşleri
Mavimtırak akmalı gökyüzü
Ovalarından ırmaklar süzülmeli
Masallar içinde bir aşk gerek
Bir mayıs günü tıkladın kapımızı
Gözlerin minicikti,ellerin minicikti
Yüreğinde melekler gibi tertemizdi
O an aldın işte dertlerimizi sıkıntılarımızı
Bana baktığın ilk anı unuturum sanma
Masumduk bir zamanlar
Hani o ellerin sıcaklığıyla eridiğimiz anlar
Gözlerimizin dalışıyla utandığımız dakikalar
Şimdi nerede artık uzak olduğumuz o masum yıllar
Özlemle anarım soluk ve hazin hatıraları şimdilerde
Masumduk işte o zamanlar
Koptum da geldim irem bağlarından
Kimin için?
Senin için
Yapraklarımı döktüm de geldim üstelik
Sağa sola dokunmadan
Hayata aldırmadan
Bir kumru sesiydi mutluluk
Uyandırdım küçüklüğümün yaz sabahında
Açarda penceremi gözlerdim her birini
Dinlerdim uçuşurken ki o kanat seslerini
Küçüklüğümün tatlı bir düşüydü kumrular
İstanbul ıssız
Sen gibi gamsız
Görmez yolunda ölenleri
Duymaz ardından gelenleri
İstanbul hala ıssız
Ve sen gibi öylesine gamsız
Uzaktan,yakından sevgiyi yaşayanlara;
Uzayda olsa dünyada olsa
Ortada da dursa köşede de sallansa
Saf ise duru ise sevgi
Anlatmalı durmamacasına
Bizler faniyiz desekte
Sevgi bakidir
Şiirle damlatmalı ki kalplere
Gelecekte hislerimizi bilmelidir
etkileyici