Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Deniz boğmuş bizi kurtulamamışık
Vuran dalgalarla kaybolmuşuk
Sevdamız derin denizlere kaybolurken
Ben seni sen beni göremez olmuşuk

Kor alevlerde korlaşarak yanmışık

Dost ağlamalıydı ya
Anlatabilmeliydi
Dostu dost olan anlam anlayışta gizliydi ya hesapta
Ağlarken gülümsetebilmeliydi
Anlatırken anlamalıydı

Herkese ağlamam
Herkese anlatmam
Herkes herkes olmadığı için anlaşamam
Giden de olur
Gelen de
Ama varolanı severim

Herkes baharı bekler,ben gibi
Kış soğuğuyla ısınır yürekler,ben gibi
Aşk de rüya de herşey de
Bahar da güler simalar,ben gibi

Belki gül daha doğmadı topraktan

Hoşgeldin hayatıma
Buyur geç kuytu anılarıma
Sakınma
Aç gözlerini bak çekinmeden bakışlarıma
Anlat
Yaşamakta olduğun tüm hayatınla

Haram olmuş bana geceler
Düşlere dair umutlarım
Ne sevdalar biriktirmişim gönlümde
Hepsi yırtarda geçer olmuş bedenimden
Haram olmuş aşklar
Helal olmuş bana karakışlar

Konuşurken yüreğimi yakan sözler var
Kulaklarımdan girerken tırmalayanlar
Düşünürken kalbimi yırtanlar
Yırtılıpta içinden dökülen düşlerim var
Yaşarken gördüğüm kişiler var
Bu kişiler içinde yanmama sebep olanlar

Ne düşler vardı mevsimler önce
Güzel hayaller tatlı düşler
Şimdi karanlıklarla kaplı her yanım, sevinemem
Umudumu bulabilirmiyim bilemem

Ne aşklar isterdi şu gönlüm mevsimler önce

Son bir kez bana baksan,tekrar gülümsesen
Ellerimi tutup,o güzel günlerdeki gibi süzsen
o mağrur bakışınla,naza çeken duruşunla
Aşk ile yanan yüreğinle beni yine sevebilsen

Ah hep hayaller

Bir kelimeye insan muhtaç olurmu
Olur
Bir gülümseyişe hasret kalabilirmi insan
Kalır
Hele ki bir güzel düşe yolculuğunda refakatçiyse o insan
Her daim muhtaçtır