Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Ay ın donuk ışığı altında
Durmaz durulmaz sert rüzgarlar içinde
Yakamoz parıltılarının gölgesinde
Gözlerinde gençlik ateşi
Ruhunda aşka isyanı ile
Bir genç yaşarmış çekmece diyarında

Yalnızlık bana aşık olmuş
Demli çay içersene bir keyif duyar beni görünce
Soğukta sarılacak bir kaban
Yahut bir gece mavisinde yakamozdur yalnızlık
Hasret beni sarmalamış yalnızlıkla
Bir o beni bırakmamış

Yitirdim artık sevgimi
Arıyorum deli divane
Sevdam beni çekerken boşluğa
Gözlerimden kan damlar
Derdim sendin
Ve gittiğin günden beri

Gelipte kelebek misali konsan yüreğime
Adım adım gezsen içimde
Bir bakış atsan gözlerime
Başka ne ister ki bu gönül bahar mevsiminde

Çisildese yağmurlar üzerimde

Sabah daha çok erken
Güneşten yoksun
Sokaklar hala ıssız
Seslerden mahsun

Yürüyorum yol kenarından

Sensin
Yani beni gören
Yani beni düşünensin
Sensin işte
Düşümsün

Seni sevdiğimi anladım
Birde sana söyleyebilsem
Ve sende beni sevebilsen
İşte o vakit güneş bir başka doğar
Yıldızlar bir başka parıldar
Seni sevdiğimi anladım

Tutuluverir ayım güneşim sevdamla
Gölge eyler rüyalarıma
Yıldızlarımı bulutlar sarmalar gibi
Sevdamı göremez olurum bu karlı akşamlarda

Doğan güneşe hasret kalmışım

Soyundum
Tüm ruhumun içtenliğiyle çıkarttım duygularımı
Bebek saflığımı çağırdım
Gençlik asiliğimi aradım
Soyundum
Olduğumdan daha bir fazlasını sana sundum

Herkesin bir hayali vardır
Kimi kuş olmak ister, uçası gelir
Kimi rüzgar olmak ister, esesi gelir
Ben masal olmak isterdim, bitmeden okunmak için
İçinde türlü hayaller
Binbir çiçeklerle bezeli