Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Eller cepte bir viran şehirde yürümek
Zamanlardan genç
Ömürlerden bahar ise
Yavan düşlerden uzak kalmak gerek

Sağda bisikletçi çocuk

Zamanda artık bir garip yarış
Koşular ne bir amaca ne de umuda
Nereyedir ki bu acımasız varış
Ezen ezene kıran kırana
Gözlerde ateşlerden oluşmuş kör bir bakış
Nereye bu adımlar

Günler aylar yıllar geçer
Zaman sularla eşdeğer
Akıpta gider bilinmeyene
Sis yine ağır ağır çöker düşlerime
Gözlerim açılmaz olur
Hüzün dolu bakışlarım

Hala gidiyorum
Dudağımda eski türkülerle
Ve bilirsin ki
Dönüpte bakmam ardıma
Geriye dönmek yoktur kitabımda
Ben tuhaf bir adamım

Ayrılık ve hüzünle yoğrulurum
Sıcak yaz akşamında
Yalnızlığımın gölgesinde üşürüm
Ben hala buradayım
Ve hala o çiğ yağmış yollardayım
Ben tuhaf bir adamım

Dokundur elini göğsüne yavaşça
Vuruyormu hiç ellerine?
Bir kıpırtı varmı içinde?
Usulca bak aynaya
Dal gözlerine, bakışına
Neler anlatıyor sana?

Nerede ilhamlarım nerede?
Hani gelirlerdi yerli yersiz
Yada ansızın bir gece
Şimdi arar dururum karaltılarda,neredesiniz?

Öldürdülermi ki beni?

O unutsada ben unutmam
Yolda yürürken yüzlere bakarım
Belki ona rastlarım diye öylece dalarım
Bazen düşlere yatarım
O düşlerde yine onu ararım
Ararım bakarım sorarım

Günler solmaya başladı yine
Çiçekler gibi
İçimizde yine derin boşluklar
Zamana yenik hatıralar var
Uçuşurken hüzünlü sarı yapraklar
Al al olmuş güllerde solarlar

Herkes yalnız ölecek
Bende sende o da
Belki ben yalnız doğmadım annemin karnında
Belki ben yalnız büyümedim,annem babam ikizim abim
Hep bir arada hep bir odada
Ama herkes yalnız ölecek