Volkan Yoruç Şiirleri - Şair Volkan Yoruç

Yalnızlığa hükümmü giymişim bilemem
Zamanlar gelirde geçer sular misali
Yanarda içim ölmüşmüyüm bilemem
Halim eskisinden solgun
Yüreğim doğduğum günden beridir durgun
Gözlerimden her dem akar bu hüzün

Uyku haram bana
Özlem içimde ateş senden yana
Küller birikmiş yüreğimden bakar olmuşum yakamozuma
Gelde ağlama şu gavur ölüsü yalnızlığıma

Unutulmak
Unutulduğunu bilemeden anılara karışmak
Nasıl bir kederdir ki hayatta bunu yaşamak
Yaşadığını bile bile unutmak
Oysa tebessümlerin havada uçuştu saatler vardı
Oysa hüzünleri paylaşmanın verdiği cesaretler vardı

Gözlerin ilk vurdu beni
Uzun namlulu silah misali
Acıttı içimi nasıl yaktı
Gece gelmedi uyku hatta kaçtı
Sabah kalkarken hala gözlerin beni vurmaktaydı
Neler anlatmaktaydı

Sevdim
Sana söyleyemedim
Kolayca sevmedim
Yudum yudum inceden
Narinden kılı kırk yararcasına
Bir kendim bildim

Bir toy genç varmış vakti zamanında
Mevsimleri güzmüş onun namında
Oysa güller açmış bir bahçedeymiş
Yürürmüş sessizcesine ardına bakmamacasına
Başı eğik yüreği ezik kalırcasına
Çentikler kaplamış yumruklarında

Tutmuşum bir dilek
Sevdama alışkınlığım sendendir
Gel de hoyratça sev beni bir ömürcek
Tut şu soğuk kalan ellerimi
Tut ki yansın ateşinle kor olsun kömürcek
Benim düşüm sanadır

Öyle zor gelirki unutulmak
Anıları düşlerken hatırlanmak
Geçmiş geçer rüzgar gibi gözlerden
Bir bir ayrılır yaralı gönüllerden
Oysa canı yürekten sevmişken
Öyle zor gelirki unutulmak

Umut türküsüydü gönlüme yazdığım
Füsunkardı,hani gençliğime attığım o ilk adım
Gülçelerle doluydu hayallerim
Şimdi nerelerdesiniz ey gülümsemelerim

Ildır ıldırdı yıldızlarım gökmavimde

Düşlerim gökyüzünü
Gök maviyi delerde geçer aşkım
Yıldızlara ulaşırda parıldar
Yakamozlara damlarken ışığı
Aydınlatır yüreğimi
Sevda yamacımın kan kırmızı gülü