Vazgeçtim beni ben yapan ne varsa
Bu şehir terk etmek için bir sebep yarattı bana en sonunda
Bu kapılardan geçemez oldu
Umutla beslendikçe o kocaman düş,
Çünkü gerçek o küçük dünyada yaşanıyordu hala
Çünkü kurulmamıştı henüz
O bahçesinde kızıl çiçekler açan yasak ülke
Çünkü hayal büyüktü,
Dünya küçüktü,
Ve insanların sevgiyi anlamayacak kadar dardı yürekleri,
Ne olur biraz gevşetin kollarımdaki ipleri
Kan dolaşmaz oldu damarlarımda
Prangalarımı çözün ayaklarımdan
Gidecek bir yerim kalmadı zaten...
Hiç kaynamayacak yerinden kırıldı hayal,
Alçılar içinde hayat
Yeniden kurulmayı bekliyor,
Çocuk büyümeyi öğreniyor işte
Ağlaya ağlaya...
7 Mart 2003
21: 40
Kayıt Tarihi : 5.5.2003 23:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

dilerim alçılar açılmış ve onarılmış şekilde devam ediyordur hayat...
TÜM YORUMLAR (1)