BERDUŞ
dünya döner sen dışında,
odunun var mı kışında ?
sevda seni terk edeli,
ateş kaldı mı düşünde?
ölümle kıyamet arası berzahımsın
koyu ela gözlerini öperim
öz saygıyla kafayı bozmuş alıngansın
alışkanlık işlesin diye çürük rüzgarın kokusu
BETER OL
Hani Şahrud değildin…
Akıp gitmeyecektin…
Gövdeme kökler salan..
Bir ömürlük çiçektin…
yangın aydınlığı
yüreği gürleten aştır
nasılda pençe vuruyor
kuzgun sürüsü gözleriyle
yangın yangın gülüyor yüreksiz
bu göğüs geçirmeler acı
Bu akşam bir başka susacağım
susup kapkara oturacağım
boğazıma düğümlenen hıçkırığımı
ağlaya ağlaya çıkaracağım
boğazıma düğümlenen hıçkırığımı
böğüre böğüre ağlayacağım
Bir nefes hazar
bir damla özsuyumla canı var ettin
içinden kazıtıp onu xar ettin
koca bir dünyayı bana dar ettin
ölüm sevdalısı oldun can aldın
Bir nefes hazar
hazarın kıyısında kumlara yattım
kum değil sanki altuna battım
birilantın sesine (y)üreğim kattım 2
boğaz yutkunacak giyinirken akşamı
sen hüznü yakar giderdin
yıkılırdı ellerim
ve kör olurdu.
yordam yordam yetim kalırdı
Meyvesiz ağacım elbet
Barım kendi içimdedir
Karşıtımı bulur isem
Onda gövde bulacağım
Karşıtımı bulur isem
Onda meyve vereceğim
BU ELLER VE SEN
Tutsam ellerim götürsem
yar yanına yetirsem
beni insanlaştıran bu eller desem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!