Ana
kendime abanıyorum anne.
insanlığın damarındaki kandık...
insandık yenildik, çok yaralandık...
şimdi hangi suya vardımsa birbirini boğazlıyor sığlar...
ilk yaz geçti arzu kimin.
hazan ömrüm olanda.
biçildim ölüm kimin..
dövüldüm ekin kimin /turab olanda
Aşk,
kulak arkasına takılan bir dal cigaradır
ateşe açtır
parmağa birde
dudağa muhtaçtır...
oysa soluklanan bıçaktı öpücükler
Aşkım ben
kıl sırattan geçen ağrlığım ben
aşk sözünden gayrısına sağırlık
bütün öğretiler lal etmeye geldi
susta durmaz bir duyguyum aşkım ben
nar'dan yanak alır güne başlarım
kara bulutların koynundan
saman sarısı bir kız gibi
çığlık çığlığa doğunca güneş
şiir, öykü kısaca kitap bile
sokmazdım aramıza
sonuçta yaşadığımdır sensizlik,
kuruduğum sensiz gerçeklik..
yaşamaya sebep oldun, oysa ölmemdi temizlik.
haddim kendimi bilmezlik,
su içmirem gözlerinden öylesi gara buluttu
inanmıram sözlerine sanki gupguru umuttu
ateşgeda gözlerimi söndürüp küle çevirdin
eşkimin boynunu vurdun dağ üreğimi devirdin
eşkimi kökünden söktün çınar gövdemi devirdin
Ateşi gözlerinden almışım
ateşi gözlerinden almışım.
hangi dağın volkanıydın?
içime erirken üşürdüm.
şimdi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!