AYRILIKTA SEVDADANDIR
bir ay doğdu, niye doğdu?
beni kederlere boğdu...
yokluğun ömrümü sardı,
tütün bastım ay yarama.
Ay yar
sen meni baharsız goyarsan eğer
bu şehri bırakır giderem gönlüm.
eşkimi vefasız sayarsan eğer
hicran deryasında yiterem gönlüm.
Azap ateşi
Şiir özümün biçimisin aşka
bitimsiz arzum yaşama
gözlerin yöneldiğim sönümsüz ateş
küle değil ateşedir yürek yönüm...
Dikenler arasındaki çiçektir varlığın
Aziz canım
Sırrımı kadehe dedim kırıldı tuz buz oldu
Ney gibi üfledim içtim saz beniz soldu
Güzellikde alımda ayı bile gölgeledin
dudakların gelse otursa ağzımın karşısında
ufalanır konuşmalarım
ıslanır cehennemlenir
az şey mi?
dudaklarının gerisi yok biliyorum
olsun sana yetiyorum...
Bahara yenildiler
iki ayrı baharın dalıydılar;
biri ilk, diğeri sondu
ve kan ter içinde bir yaz aralarında duruyordu
bahara yenildiler.
BAHARCAN REYHAN
kederin kölgesi düşmesin üzüne,
dayanmaz üreğim boğular hüzüne.
bu can kurban olsun iki gözüne
dağ başlarının kızısan reyhan
bakır yüzün
doğa her zaman sanattan daha doğaldır
sırf bu yüzden bile şiirlerim doğalınla boy ölçüşemez
doğal şiirsin hazem, gözyerim
cimri olmayacak döl yatağında kımıldayan tohumum, keskince.
ah eski hüzünlerim nasıl da körpe ve toydular,
anlamadan yaşardım kırık giderdi...
şimdi öyle mi kapkara güneş gibi kaplıyorlar yüreğimi,
susuyor geri kalan neyim varsa
haytalığa hoyratlığa dair...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!