ben bende değilim,
emanete bırakılan eşya gibi
dalgaların kucağındayım...
alın beni saklayın,
örtün üstümü yıldızlar.
gecelerin ayazında,
ben asyayım,
adım anadolu.
boğaz yalar kıyılarımı...
sandallar sallanır,
beklerken savdalıları...
toprağıma damlar
ben bir şarkıyı bile döngüye alır,
saatlerce dinlerim.
belki otuz, belki elli olur,
ne zaman sızarsam,
işte o zaman biter hükmü...
hangi şarkı, hangi türkü,
ben bugün
binlerce güvercin saldım,
göğün kalbinin tam orta yerine.
yorulunca kanatları,
konacak her biri,
sana benzeyen o güzel şehrine...
Bence eksik bir şeyler var
Henüz söylenmemiş aşka dair
Yoksa acımı çeker insan
Neden bu kadar severken
Zamanımı yanlış, dünyamı değişmeli
Yoksa ben miyim yanlış
ben çok alınganımdır,
olur olmaz her şeye alınırım...
son fotoğraflarında yüzün gülüyor ya,
gözlerinin içi de hani,
sanki banaymış gibi geldi.
öyle gözümün içine içene bakar gibi...
ben çoktan erdim sana da,
bir sen eremedin diyorum bana.
kim ne anlar şimdi,
anlatsam içimde sana olanı.
hadi anlattım varsay,
kim anlar senden sebep bana olanı...
ben de istemez miydim
Ahmet Arif'in
Leyla'sını sevdiği gibi,
yalnız seni sevmek.
sen gittin ya;
bana da düştü
bendeki sabır,
akıllara zarar.
sendeki de az değil...
ama belki de;
unutkanlığın dördüncü evre...
ya da;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!