ben hiç alışık değilim sevilmeye,
o yüzden severken sessiz sev beni...
gönül yaralarım çok benim,
yaralarımı kanatmadan sev beni...
biliyor musun?
bugünlerde çok mutluyum,
ben,
içimdeki seni anlatan,
sana ait
doğru cümleyi
kurmaya çalışıyorum,
beni anlamayanlar ise
benim ben, bir kaldır kafanı,
önce kendine sonra gözlerime bak.
farkında mısın, sen beni değil,
baştan ayağa kendini unutmuşsun...
bak nasıl da geçiyor zaman,
beni sevme!
yaralarım bulaşıcıdır,
yaralanırsın...
beni sevme!
yaralarım kırk yıllık,
altında kalırsın...
ben;
kelime dağarcığım kadar benim.
sen;
dünyalar kadar sensin...
bütün dillerde,
sevda diye okunur adın.
ben mutluyken;
çenem düşer biraz...
hadi kalk gel,
bahanem ol.
en geveze hallerime
konuk ol bu gece...
ben ölsem mesela,
kara toprak olsam...
mezarımda açan çiçek;
sen olsan...
yaprakların;
bana dökülse...
ben ölürsem eğer,
çekip gidersem aniden,
böyle her şey darmadağın,
şiirlerim kayıp düşerse avuçlarımdan,
ismi zincirlenirse dudaklarıma...
gözlerim açık,
ben sana,
bir cuma öğleden önce gelmiştim...
bugün cumartesi,
sen dilediğin saatte gel bana...
ister sabah günaydın de,
ister ikindi vakti gülümse.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!