sen benim; söyleyemediğim,
içime atıp atıp biriktirdiğimsin...
sen; gönlümde yatan sevdiğim,
her sabah yeniden seni,
alıp penceremin kenarında,
güneş çalmadan tenini,
Sen benim yükümü taşıyamazsın,
Uzak diyarların koynunda saklıyım.
Benim hasretimede dayanamazsın...
Küsmüşüm bütün mavilere maralım.
Beni bu dünya ile barıştıramazsın,
Acılarım çok ağır yaralanırsın.
sen bilmezsin beni,
sekiz çekirdeklidir yüreğim...
mevsimli mevsimsiz aşık olurum,
biri bitmeden diğeri girer kalbime,
her gün sevda törenidir yüreğim...
her biri ayrı hikayelerle zihnimde,
sen bir aşık olmaya gör.
hele bir de karşılıksızsa sevdan,
uzaksan ayrıysan, her şey batar...
ikindi ezanı batar,
akşam ezanı batar,
güneş batınca batar,
sen de biliyorsun,,
aynı Tanrının parçasıyız...
aynı ruhtan üflenmiş,
aynı suretten yaratılmışız...
ve ben bilmiyor,
ve hiç anlamıyorum,
senden çok eskiye gider dostluğum...
her sırrımı o bilirdi,
en iyi dostumdu...
benimle yatar, benimle kalkardı.
hastalıkta sağlıkta,
üzüntümde sevincimde,
senden hep bir şeyler var,
bir şeyler, bir tat bir koku,
kalıp bende gitmeyen,
üstüme başıma sinen bir şeyler...
aklımda senin bile bilmediğin,
o vurulduğum gizli gamzelerin var.
Senden önce
Hiç kimsenin gözlerine
Böyle uzun bakmamıştım.
Hep kara gözlü bilirdim
Şarkılarda olduğu gibi.
Ben sende öğrendim,
sen derin bir uykudaydın,
ben seni uyandırmadan önce...
uyandın;
nefes alabildiğini gördün,
bir güzel dünya avuçlarında,
mavi dalgalara uzanmış,
sen düzenimi bozdun,
girdin hayatıma...
sonra bir taht kurdun,
seni atmak imkansız...
unutmaya çalışmak ise anlamsız.
aslında anlamsız yaşamak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!