sen ağladıkça;
bir ömür bükülür yüreğimde,
her damlana bir düğüm boğazımda...
sen ağladıkça;
albümlerin arasından dökülür yüzün,
azar dertlerim iç çekişlerinde,
sen bana,
bu hayatın emanetisin.
ne hayatın haberi var bundan,
ne de senin.
bir acayip hikaye içindesin...
sen bende hep bir peri kızısın,
eksiksiz nasip edilmiş,
bütün güzellikler üstünde...
biraz toz biraz duman,
bilirim budur savaştan arta kalan.
bırak savurma,
sen bendeki tek şiirsin...
alnıma yazılmış,
en uzun, en güzel ve bana ait...
içimdesin benimsin.
hem haykırdıklarımda,
hem de sustuklarımdasın.
sen benim; söyleyemediğim,
içime atıp atıp biriktirdiğimsin...
sen; gönlümde yatan sevdiğim,
her sabah yeniden seni,
alıp penceremin kenarında,
güneş çalmadan tenini,
sen benim neyimsin?
sevgilim desem, değilsin.
dostum desem,
hiç bir şey paylaşmadık ki seninle...
ne bir acımızı, ne de sevincimizi.
arkadaş desem,
Sen benim yükümü taşıyamazsın,
Uzak diyarların koynunda saklıyım.
Benim hasretimede dayanamazsın...
Küsmüşüm bütün mavilere maralım.
Beni bu dünya ile barıştıramazsın,
Acılarım çok ağır yaralanırsın.
sen bilmezsin beni,
sekiz çekirdeklidir yüreğim...
mevsimli mevsimsiz aşık olurum,
biri bitmeden diğeri girer kalbime,
her gün sevda törenidir yüreğim...
her biri ayrı hikayelerle zihnimde,
sen bir aşık olmaya gör.
hele bir de karşılıksızsa sevdan,
uzaksan ayrıysan, her şey batar...
ikindi ezanı batar,
akşam ezanı batar,
güneş batınca batar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!