ne vardı böyle,
apar topar gidecek...
ne kadar öksüz
ve ne kadar yetim...
neye yarar ki;
sensiz böyle bu şehir.
ne vardı ki aramızda seninle?
sevgili de değildik üstelik...
sen teneffüs aralarında gelir;
sebebler yaratır, iki sohbet ederdik...
iki sohbet, bana senden kalan.
bir teneffüs arası kadar sevdan...
ne yazlar geçti ne kışlar,
ne baharlarda inatla doğdum.
sonra öldüm sonbaharlarda,
ömür geçti ömür sevdiğim.
içimde umut hiç eksilmedi,
hayal ederek geçti zaman...
neydi vakti, iklimi neydi?
kimdi giden, kalan kim...
insan olmaların bedeli;
delilik mi yoksa
yaşamak mı bilgelik?
kaç bin kez doğurdun güneşi,
neyi büyüttük ki
sevgi yerine içimizde?
öfkeyi mi nefreti mi,
o kahrolası neyi...
neyi seversen sev,
kimde kalırsa kalsın yüreğin,
gidince olmuyor, olmuyor işte...
bir koca boşluk oluyor içinde,
yeri dolmuyor.
böyle kaç boşluk daha sığar bir insana,
ne zaman
bir ben görsem gözlerinde;
kader
bir ölüm gibi yapışıyor ellerime...
ne zaman
nicedir;
kirlidir kanatları martıların,
onlarda da kalmamış
bir heves...
kıştan geçmiş belli gönülleri,
bağlamışlar umutları çaresiz;




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!