Dünyadır, paradır, maldır melaldir
Gelip geçer hepsi, düş derler bizde
Şu kendin bilmezlik ne garip haldir
Densize, hadsize çüş derler bizde
Kiminin menzili İblis yoludur
hadi durma, infazımı ilan et
varsın yarım kalsın son uykum
dudaklarında domur domur lanet
ölümü kurtuluş bilir bu mahkum
çıkayım dâd-ı Hakka, boynumda yafta
Gecenin bir vakti bölündüm üçe
Bir yanım ana'ydı yardan kim geçe
Gabaktepe, Boğaz, derken Ötâçe
Yeşerdi düşümde bağların Celâ
..........
Taner EKER
Ben makulü derim sen ifrat belle
Semada uçuşan, toz değil kelle
Ölüm yavukludur, beklenir gülle
Yer, Çanakkale!
Ben makulü derim sen ifrat belle
Katlar evin gardağını
Kül ile yur bardağını
Him komşunun çardağını
Cennetten bir yer sayarlar
Duydum ki döşeği sermiş Azrail
Ağıtlarla köyün neşesi gitmiş
Hastaymış ellaham, toprağa mail
Gübürlerin garip Eşe’si gitmiş
Hayat işte, öğretmekle kalmıyor
ezberletiyor,
Takılıp kalıyorsun,
yanık bir notanın tınısına
Dönüp duruyor
plak,
Bir gülün çehresi kadar kızıl ve yoğun
Doğrudur her gün batımı bende olduğun
.....
Şiirim yanacak
Kaç fersah ötesinde zamanın
Sancıyor kırığı güz düşlerinin
Gelinler gergefine umutçasına
Rengini işliyor ilk ölüşlerinin
...
Taner EkerNedir ki aşk dediğin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!