Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Geceler sarmış beni kollarına
Çağırma sevgilim gelemem sana
Engeller var aramızda gülüm
Senin olamam

Sıra dağlar kıskandı bizim sevgimizi

YENİ YILINIZ KUTLU YARININIZ MUTLU OLSUN

Gene koca bir yıl geçti aradan
Nasıl geçti biz farkına varmadan
Her geçen gün aynı hepsi sıradan
Eskisinden kötü gelmez yeni Yıl

Ben şiiri halkım için yazarım
Onda imla düzen sakın arama
Haksızlığın kuyusunu kazarım
Beni yanıltmaya düzen arama

Gerçekleri yazar gurur duyarım

Bu sana son mektup! Yazmayacağım.
Adını bir daha anmayacağım.
Beni terk edip te gittin ya zalim.
Resmine bir daha bakmayacağım

Bedenim titriyor andıkça seni.

Bir tanrı selamı vermezsin cimri.
Kimler sana bir şey öğretmedi mi.
Ne zaman görünsen asık suratın.
İnsanlığı kimse öğretmedi mi.

Nekes ‘sin kimseye olmuyor faydan.

Dünyanın varlığı doğru olsa da
Yaşayan insanı, her şeyi yalan
Bir baksan geriye her şey yok olmuş
Var mı ki topraktan başkası kalan

Toprağın üstünde yaşar insanı

Ya sen çıkmasaydın karşıma
Ya seni tanımasaydım
O güzel gözlerini görmeseydim ya!
Canım seni ya bulmasaydım…
Senin sevginle tutuşmasaydım
Halim ne olacaktı ben de bilmem

CANDAN İSTEDİM


Ufkumda güneşim bulutlar sarmış
Dağların başını dumanlar almış
Canım sevdiceğim yalınız kalmış

Sam yelleri gibi estin kavurdun
O yetmedi sana; kalbimden vurdun
Gönül sarayımı yıktın savurdun
Sen bitirdin beni dünya güzeli

Dört mevsimde bahar gibi yaşarsın

BEN BENDEMİYİM


Sürükler her rüzgar estiği yöne.
Yarınım bellimi bakayım düne.
Şükürler ederim her geçen güne.