Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Para pul insanı adam etmiyor
Adamlık okulu olmuyor doktor
Herkesin kanında ahlakında var
Her diploma alan adam olmuyor

Doğru dedik dokuz köyden kovulduk

Adını dağlara taşlara değil
Damarımda akan kanıma yazdım
Resmini göklere semaya değil
Gözümün ferinde derine çizdim
Aşkını dillere demedim ancak
Kalbimin en derin yerine koydum

ZARAR EDEN SENSİN AMA

Kan geliyor yaş yerine gülen gözümden
Ağlayan ben sevdiceğim sebebi de sen!
Bir ateş var! Eksilmiyor yanan içimden
Yanan benim ey sevgili yakanı da sen!

Yaz bahar aylarım olmadı benim!
Hazanlarda kaldım! Gülmedim emmim
Gerçekten olmadı bir tek sevenim!
Yanar içim yanar sönmez ki emmim!

Bahçem olmadı ki açsın gülleri

SÖZÜM SİLAHIM

Bende olmaz sizlerdeki yetkiler belki
Benim kalemim var o dur her şeyim
Sizler geçersiniz o da nedir ki!
Bu dünya durdukça ben hep yaşarım

SENDEN KURTULACAĞIM

İçimden atarak tüm dertlerimi
Adını bir daha, anmayacağım
Alacam duvardan, resimlerini
Seni sonsuza dek, unutacağım!

En güzel gülleri sana dermiştim
Gönül sarayımı sen süslemiştin
Ne oldu da sana birden değiştin
Oysa seni canım kadar sevmiştim

Yıktın hayatımı yüzüm gülemez

SANA BAKTIM SENDEN HABERSİZ

Yüzünde sitem var acı bakarsın
Yaşadığın hayat kısadır değmez
Bakışınla benim içim yakarsın
Nedendir bu yüzün azıcık gülmez

AYRILAMAZ SANMIŞTIM

Bir kalemde silinemez sanmıştım! .
Meğer gerçek değilmiş onun aşkın.
Oysa ki ben tüm kalbimle sevmiştim.
Ne kolaymış söküp atmak ALMİNA.

MAZİYE GÖMDÜM SENİ

Yoruldum ardında düşüp kalkmaktan
Beni de sen gibi var bir yaratan!
Korkun yok mu senin baktın uzaktan?
Benim bu halime dönüp bakmadın