Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

BEN SEVDİM SEN SEVMEDİN

Rüzgâr esmez benliğini yitirdi
Çiçek açmaz renklerini bitirdi
Koca ömür mevsimleri geçirdi
Hala bir kez dönmeyi bilemedin

BAKMAYA DOYAMADIM

Gördüğümde seni tutkum oldun sen
Seni sorar oldum kimleri görsem
Bir deliye döndüm halimi bilsen
Senden güzelini göremedim ki

SEVİYORUM SENİ TÜRKİYE’M

Seviyorum! Irmağını Çay’ını
Seviyorum! Dağ’ını Yamacını
Seviyorum! Kısrağını tayını
Toprağını Seviyorum Türkiye’m!

Gözün aydın diyorlar şimdi bak sana
Çektirdiğin azaplar bir sonuç verdi
Hayatı zehir ettin sen kıydın canıma
Anlamadım sevdiğim sebebin neydi

Cehenneme çevirdin tüm yaşantımı

Örtmüşsün! Saçını, başını neden?
Daha dün açıktı gördüm onu ben!
Neler geçer bilemem senin kalbinden
Örtsen de çıkmazsın benim gönlümden

Soldurma kendini çiçek misali!

Batmak üzere idi güneş
Vedalaşırken
Gök yüzüyle!
Semalar
Hüzünlenmişti gene
Gelecek olsa da

Konuşmamak için çok vaktimiz var
Henüz yaşıyorken biz konuşalım
Susmak kabullenmek demek canlarım
Henüz geç olmadan birlik olalım

Atamızın bize emaneti var

Bir tanrı selamı vermezsin cimri.
Kimler sana bir şey öğretmedi mi.
Ne zaman görünsen asık suratın.
İnsanlığı kimse öğretmedi mi.

Nekes ‘sin kimseye olmuyor faydan.

Dünyanın varlığı doğru olsa da
Yaşayan insanı, her şeyi yalan
Bir baksan geriye her şey yok olmuş
Var mı ki topraktan başkası kalan

Toprağın üstünde yaşar insanı

Ya sen çıkmasaydın karşıma
Ya seni tanımasaydım
O güzel gözlerini görmeseydim ya!
Canım seni ya bulmasaydım…
Senin sevginle tutuşmasaydım
Halim ne olacaktı ben de bilmem