Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Ulaşabilse ellerim
Uzana bilsem sana
Dokuna bilsem tenine
Bırakmazdım sonsuza dek
Alabilsem kokunu
Tutabilsem ellerini

BAYRAM NEYLESİN

Bayramı edecek var mı halimiz
Yanık türküleri derken dilimiz
Bahçemizde açmaz iken gülümüz
Bizim hanemizde bayram neylesin

SABAH GÜN DOĞMADAN

Dalga sakin sakin çırpınıyordu
Sankide kıyı’ya kur yapıyordu
Bir karartı vardı oturuyordu
Belki dalgalarla konuşuyordu

ADI ÇOCUK

Çocuktur çocuk inşa etsede şehir boncuk boncuk.
Dede der bazen de abi yanakları tomurcuk.
Razıyım ben her ne derse yapsada hep yaramazlık.
Yakıp yıksa da etrafı kızamazsın o bir çocuk.

ACILARIM BULMAZ DERMAN

İçimde yıllanmış yaralarım var
Mahzende yıllanmış bir Şarap gibi
Andıkça her biri acıyla kanar
Maziyi andırır sanki dün gibi

AŞIK HALLERİ

Aşk dediğin bir hastalık
Ne kiralık ne satılık
Bedavaya edinirsin
Yavaş yavaş tükenirsin

UZAKLARDAN BAKAR OLDUM AKDENİZ

Dinmedi fırtınan hep coşuyorsun
Dalgaların çırpınıyor Akdeniz
Değişmedi sesin titretiyorsun
Seyrederim oysa ben seni sessiz

Sevmelere doyamadım seni düşümde
Geceleri ayım oldun! Güneş günümde
Sönmez aşkın! Yanar durur şu yüreğimde
Beklemekten hiç bıkmadım gelecek misin?

Düşlerimde gerçek diye aradım seni

Bana hayat tesadüflerle geldi
Mutluluğu çok az tattım çocuklar
Çoğu anda hasret bağrımı deldi
Varlığımda sardı beni yokluklar

Bir gülerdim bin bir kere ağlardım

SENİN GİDİŞİİ FIRSAT BİLDİLER

Rüzgârlar selamın getirmez oldu
Işıyan ay gökten gitti kayboldu
Ne dert bela varsa hep beni buldu
Senin yokluğunu fırsat bildiler