Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

SENSİZ BEN ÖLEMEM Kİ


Yaralarım nasır tuttu hissetmez oldum
Acıları! Duymaz oldu Tenim bedenim
Eskisi gibi değilim! Sarardım, soldum

SEN VARKEN NE GEREK VAR DÜŞMANA

Senin gibi dost varken
Ne lüzum var düşmana
Yıktın ümit dünyamı
Savurdun dört bir yana

Gönlümdeki bahar geçmedi geçmez
Her geçen gün sanki daha yeniyim
Seven kalbim senden asla vazgeçmez
Sen bilirsin beni seven biriyim

Aşkları gönderdim sevda seline

MUTLUMUSUN BİLMEM


Sen yıktın dünyamı çok Mutlu’ musun?
Bana neler ettiğin biliyor musun?
Kurduğun hayattan umutlu’ musun?

SAMANADAĞ HER GELEN GİDENİ ARATIRMIŞ

Her gelen gideni neden aratır
Neden aydınlığı boğar karartır
Olmadık dertleri bulur yaratır
Ne kara talihin varmış Samandağ!

ASALET İ ERİTİR GURBET

Gurbeteller kaybetirir asalet
Gözden ırak olan! Olur gönülden
Tanınmıyor ne baba nede evlat
Korku ile herkes bakar yeniden

SEVGİSİZ AŞK OLURMU

Giderken! Ardında kaldı gözlerim
Senden sonra başka bir şey görmedi
Sana dedi son sözünü dillerim!
Senden başkasına söz söylemedi

BİLEBİLSEM BULABİLSEM


Nereye bakıyor güzel gözlerin!
Gördüğün yerlere bir baka bilsem!
Baldan tatlı bana bütün sözlerin!

Yeri Göğü yaradan Yüce Allah’ım
Dört kitapta senin Dinin değil mi?
Bize gönderdiğin Peygamberlerin
Senin Hak yolunda gitmiş değil mi?

Tüm insanlık gelmiş Âdem babadan

DERTLERDEN ZEVK ALIR OLDUM

Dertler!
Sormaz ki sana!
Gelir
Destur demeden