Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

UMUDUNU KAYBETME YETER Kİ

Umulmadık yerde yanar ışıklar
Yeter ki sen ümidi sakın kaybetme
Sarılarak gezer seven âşıklar
Sevmeden aşkını sakın kaybetme

SEN GÜLERSEN BEN HEP GÜLERİM

Gül! Yakışır Sana ben hep Gül derim
Gülyüz’üne gülmek! Güzellik senin!
Güller gibi açmış o gamzelerin
Gül! Sen güldükçe bende gülerim

NE SEN GİDEBİLDİN NE BEN GİDERİM

Nasıl severim seni ben! Bilsen şaşarsın
Açıp kollarını! Durmaz bana koşarsın
Aldırmazsın tüm dertlere! Atar boşarsın
Bağlanırsın benliğinle hiç kopamazsın

KİN’DAR OLMA YEĞEN


Kin saklar gerçeği yakar yüreği
Karanlığı sever bilmez gerçeği
Düşmanlığa çeker her geleceği

İNSANI GARİBAN KENDİ GARİP DÜNYA


Garip dünya! Bir zevk almadım senden
Feleğin var beni rahat kılmıyor
Gelip gidiyorum yüzüm gülmeden

DOĞRU OLALIM

İyi söz kötü, söz çıkar ağızdan
Farkı görmeliyiz şekerden tuzdan
Dersler alamadık Acı,Tatlı'dan
Kısacık ömürü de yakar gideriz

Gönül çay mı ister ya da çayhane?
Gönül sohbet ister çaylar bahane
Dertlerden olmuşum deli divane
Sıkıntıya ara vermek istedim

Koyu içermişsin Çay’ı şekersiz!

Göçmen kuşlar döndü yuvalarına
Cıvıl, cıvıl ötüşürler yarınlarına
Ben taşlar basarım yanan bağrıma
Sen dönmeyi bilmez oldun sevdiğim

Alışmıştım sana aşkından geçtim

Ne sanırlar bilmem kendilerini
Halkı yasa boğar yasa yazdılar
Sallamak isterler koca Dağları
Bilmezler mi Ata’m Bağırdan çıkar

Bırakın der oynasınlar Kitap’ta!

SAKIN BENİ UNUTMA!

Ağarıp saçların apak olanda
Beni hayalinden sakın unutma
Gözlerin bakıp da ben yok olanda
Hatırandan silip beni unutma