Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Aylar yıllar geçti selam vermedin
Aramadın halim nasıl sormadın
Senden arkadaşlık dostluk istedim
Bunca zaman sonra ne yüzle geldin

Hep benden bekledin tatlı kelâmı

SEN VARKEN NE GEREK VAR DÜŞMANA

Senin gibi dost varken
Ne lüzum var düşmana
Yıktın ümit dünyamı
Savurdun dört bir yana

AĞLATMAZMIYIM

Geri almayacam senden kalbimi.
Ona acıları çektirmezmi’yim.
Gönlüm de cezalı hep sende kalsın.
Onu ben her gece sızlatmaz’mıyım.

Gelemeyeli sana özlemin doldu
Yüreğimde eksik bir şeyler oldu
Sana sevgim arttı sanma kayboldu
Seni çok özledim ey ŞANLI URFA

Nasıl Çıttık Kale nasıl Bulancak

Bilemedin sevgi denen duygu halleri
Gözyaşlarım sular şimdi aşksız günleri
Gönlüm suskun bu diyardan gittin gideli
Yüreğimde dertler koydun eyledin deli
Gittin dönmek bilemedin yandım bu sefer

BES A BES DEMİŞTİN HANİİ

Sensiz geçen günlerin
Acısı kor gibi yakar
Bende yer etti bilesin
Tükenmez artık acılar

HAYIR TÜRKİYE’M


Ufkunda Ay, Güneşi müjdeliyor
Gözün aydın olsun güzel Türkiye’m
Halkın özgürlükten vazgeçmen diyor

Ağarmasın tan söyle ona şafak da sökmesin artık
Hele güneş doğmasın dağların ardından
Esmesin deli poyraz lodos ise asla
Buruk yüreğimi sarmasınlar yasla
Sen yoksan eğer dursun dünya
Hayat olmasın ne çıkar

Sen aşkı sevdayı kimden öğrendin
Sana sevmeleri öğretmedi mi?
Sen gönül çalmayı nasılda bildin
Sen gönül vermeyi öğrenmedin mi?

Sevene, aşığa zulüm edilmez

Bırak beni bu halime alıştım artık
Uzaklardan sev! Sevecek isen
Otalamaz bağrım her yanı yanık
Bana senden bir söz söylemez isen

Esmiyor başımda kavak yelleri