Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

ATATÜRK HUYUMUZ TÜRKTÜR SOYUMUZ

Örümcek beyinler çıktı ortaya
Saygı etmez oldu yüce Ata’ya
Halk gece döküldü ulu ortaya
Cumhuriyet bizim tacımız Atam

DUR GİTME! KAL DİYEMEDİM

Kal! Demedim sana son gidişinde
Bilsen ne yangınlar vardı içimde
Dilim bağlanmıştı sanki! Elim de
Dur gitme sevdiğim kal diyemedim

GÖRSEN GÖRMEZLİKTEN GEL SEN GÖZLERİM

Gönlüm suskun anmaz oldu maziyi
Yüreğim de aşka tövbeli sanki
Unuttum sevgiyi tatmadım sanki
Sende görmezlikten gelsen gözlerim

BU AYRILIK NEREYE KADAR

Uzattın arayı özledi gönlüm
Seni beklemekle geçiyor ömrüm
Yoluna bakmadan geçmez bir günüm
Geç geldin de güzel geldin sevgilim

BU GECE YANAR İSTANBUL

İnce sazlar çalar bugün İstanbulda
Avrupa yakasına yan bakan Üsküdarda
Bir sevgilim var salaş meyhanelerin birinde
Sinmiş bir köşede ucuz şarabını yudumlar orada

Göz ırağa bakar eller yakına
Varır! Kimi varmaz bunun farkına
Eziyeti, etmez! Soylu Irkına
Zalim olan asla bizden değildir

Yalan! Münafığın sanatı derler

BİR GÜLEMEDİM BAYRAMIM OLSUN

İsyanımı kime nasıl edeyim
Yalanlarla dolmuş ise gerçeğim
Genç yaşta kaybettim bütün her şeyim
Dünüm olmadı ki yarınım olsun

KADEHTEN EKSİLMEZ MEYİM
O SALAŞ MEYHANEDEYİM

Son kadehi gene senle paylaştım!
Bir sana içmiştim, bir bana içtim
Sanma içip, içip kendim geçtim!

Sen sevginin gücünü hala bilemedin mi?
Ferhat dağları deldi Aşk içindir değil mi?
Mecnun çölleri aştı diyar diyar dolaştı
Seni sevdiğim kadar beni sevemedin mi?

Sevene toz pembedir gördüğün bütün alem

Kar gibi ağarttı zaman gençliğimde saçımı
Acımadı senin gibi döktürdü gözyaşımı
Sende buldum sanıyordum kaybettiğim aşkımı
Ne çok kırdın bile bilsen senle yorgun kalbimi
Taşa yazsam erir idi senden gelen derdimi