Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Koca kayalardan kopan Akik ’sin
Çakıl değil sanki zümrüt Yakut’sun
Derin denizlerden çıkan İncisin
Sen benim başımın tacısın Merve

Saçlarının rengi gözlerinden mi?

Benim yüreğim acıyor!
Duyarsızlardan
Gülünmeyecek yerde!
Gülenlerden
Ağlanmayacak yerde!
Ağlayanlardan

Dağılır karabulutlar
Doğacak elbet Güneş
Eseriz poyraz gibi
Kırarız zincirleri
Bir kibrit çöpü sanki
Halkız biz tanımayız

Baksaydın alnımın çizgilerine
Doğruyu bilirdin belki de Falcı
Ellerime baktın her şeyin yalan
Bilemedin falın çıkmadı Falcı

Dönecekti dedin gelmedi hani

BEN SENİ ÖZLEDİM

Seni özledim! Gecelerin karanlığında
Yıldızların bulutlar ardında kalan ışığında
Sıcaklığını hissettim olmasan da yanımda
Gözlerinin baygın bakışını özledim senin

Mum söndü nedir? diye
Sorsam sana ben!
Atanı bilmediğin! Gibi bilmezsin
Kendine bakar görmezsin
Görünmez şeytan
Merkep gibi! Kitap taşırdı Atan

ALLAHIM

Koca kainatı bize bahşettin
Ol diyerek bizi yoktan var ettin
Üstümüzden eksilmesin rahmetin
Zikrinden ayırma bizi ey tanrım

AH SEN YOKSUN YA

Gönül denizimde fırtınalar var.
Coşuyor içimde çılgın dalgalar.
Anlamaz derdimi uçuşan kuşlar.
Sen yoksun yanımda aşk neye yarar

Halklar arasına nifak sokanlar
Sizleri yesinler yılan çıyanlar
Yetim hakkı yiyen koca adamlar
Yeriniz yurdunuz kalmasın derim

Şahsi menfaate komşu satılmaz

GELİN CANLAR AYRILMAYALIM


Kurtuluşta hep birlikte yürüdü
Ayrılmadı Çerkez, Laz,Türk'ü Kürdü
Bir oldu bütün halk bir Vatan kurdu