Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

ADEMDEN BU YANA BEN ALEVİYİM


Ben Âdem babadan geldim
Ona dayanır silsilem soyum
Yönümü İbrahim’den aldım

Seslen duyarım ben nerde olsam da
Arar bulurum seni, sen bulmasan da
Ben hep seninleyim yalnız kalsam da
Sen benim içimden, hiç çıkmazsın ki

Her Sabah güneşinde seher yelinde

Yazmadı aşkımı kâğıda kalem
İçerim dert doldu dışarım elem
Sensiz bu âlemde ben nasıl edem
Günüm azab aratmıyor ALMİRA

Yanarım içimi kimseler görmez

Bu sana SON BAKIŞIM AŞKIM

Sana son bakışım olsun bu benim
Bir daha yüzümü görmeyeceksin
Akan gözyaşlarım eserin senin
Bundan sonra bana bakmayacaksın

VARMISIN

Ben doluyum yağar isem kırarım.
Yumuşak kar gibi sen yağar’mısın.
Kahpe felek tüm yolları kapattı.
Birlik olup direnmeğe varmısın.

TOMURCUK

Tomurcuk bir gülsün sözünden belli.
Kamil olduk mu biz beden yaş elli.
Kafadaki yaş sa bildik bileli.
Her on yılda sıfır gider tomurcuk.

Yoluna bakmaktan yoruldu gözüm
Duymadın sesimi boşuna sözüm
Zehir oldu bana gecem gündüzüm
Benim hallerimi ne bileceksin

Koca mevsim geçti yıllar ardından

ÜZGÜNÜM ATAM

Bize bahşettiğin bayramı bile!
Yabancı müzikle kutlar olmuşlar
Yabancı sözlerle kimi gencimiz
Sosyete diyerek ele kanmışlar

SENDE GİDECEKSİN

Ne bileceksin benim! Ne çektiğimi
Derdimi dinlersen sende gidersin
Ömür boyu dert ekip te dert biçtiğimi
Tahammülün olmaz hep gideceksin

Aşkla Yansın Bu Can Taparcasına

Aşkın kapısını kapattım derken!
Gönül feryat etti, dedi; Çok erken
Bendeki bu gönül bu sevda varken
Ben aşktan aşk benden ayrılamaz ki