Tahsin Emek Şiirleri - Şair Tahsin Emek

Ben beni unuttum eser kalmadı
Sayende mutluluk beni bulmadı
Sen gittin gideli kupkuru kaldım
Benim dertlerimi soran olmadı

Senden vefa değil hep cefa gördüm

Karanlık emeller o kirli eller
Kardeş Reyhanlı’dan neler isterler
Hatay’ın yüreği sende hep titrer
Sana uzanan tüm eller kırılsın

Reyhanlı sen bizim kardeşimizsin

Şaşkınım bilmiyorum neleri desem
Kimlere! Bu derdimi açıp söylesem
Kaybolurum seni her gün görmesem
Belki de yar o gözlerin halimi bilmez

Ben yalandan korkardım hem iftiradan

KALBİM SENİNLE DOLU

Masmavi hayallerle başladım aşka.
Pembe hayalleri asla sevmedim.
Bir tek sevgilim oldu, olmadı başka.
Gönlümü başkasına asla vermedim.

Ne yazık!
Hayat baki
Bizler ise degiliz
Bu GUN geldiysek eger
Yarin elbet gideriz
Bilelim erken dostlar!

Susuyorum! Söylenecek sözüm kalmadı
Çok söylendim seslerimi bir kez duymadı
Bu feryatlar haykırışlar! Hep boş yere yandı
Ömür boyu bir sevgili beklenmez imiş!

Meğer! Gerçek sevgi nedir bilemezmiş

ARŞIN MERDİVENLERİ

Yok o Merdivenin basamakları
Mümin doğru olan! çıkar yukarı
Akmaz asla! sular yokuş yukarı.
Sen başta kaybettin tükendin evlat.

Her sabah gelirdin her akşamüstü
Ne oldu sevdiğim? Kalbin mi küstü
Oysa benim gönlüm senin olmuştu
Ne oldu sevdiğim? Yakışmaz, sana

Sen yapmazdın böyle kırılamazdın

MÜSLÜMANSAM EĞER HİCRETİMDİR YILBAŞI

Dündü benim yılbaşım
on beşinde maaşım
Benim canım gard aşım
Kalmadı bir yoldaşım

Her gelen gideni neden aratır
Neden aydınlığı boğar karartır
Olmadık dertleri bulur yaratır
Ne kara talihin varmış Samandağ!

Kimseler sormuyor neden! Babanı?