Gitme!
Dağ olur hasretin, taşıyamam,
Yüreğime çöreklenir, kaçamam.
Yalnız kalırım, yaşayamam,
Boğazıma düğüm düğüm olur kederim,
Sesim titrer, konuşamam.
Gitmek isteyip de gidemediğim yollarım var benim,
Milyonlarca kilometre uzak, hem de bir nefes kadar yakın.
Harabelerim var mesela,
Sağlam duvarların arkasında sakladığım.
Yıkıntılarım var, enkaz olup altında kaldığım...
Hangi değirmen öğütür ki içimdeki kederleri?
Suskun gecelerde büyür, sabahlara küserim.
Ne yağmur yıkar içimi, ne güneşle ısınırım...
Kırılmış bir aynayım; hangi yüzüm aslımdır, bilmem.
Harabe
Yıkık dökük bir harabeyim,
Enkaz altındaki enkazın kendisi benim.
Daha kaç kez yıkılayım,
Kaç kere daha göçük altında kalayım?
Ben sana gitme demedim hiç,
Ama kal demeyi de beceremedim.
İçimde susan her kelime,
Birer veda oldu sana.
Sen,
Gözlerimde solan bir yıldızsın şimdi.
Dokunmadığın halde içimde yanıyorsun,
Her gece biraz daha,
İçimde ölüYorsun.
Bir gün söyler miyim,
İçimi yakıp kavuran bu sevgiyi?
Sana içimden milyonlarca kez seslensem de,
Haykıramıyorum göklere…
İstemem, sende kalsın
gök gürültüsü gibi düşen gözyaşlarım.
İstemem, sende kalsın
kırık dökük anılarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!