Şükrullah Yavuzer Şiirleri - Şair Şükrul ...

Akşamın en dingin saatinde
‎Sana yağmurlu
‎Bir sonbahar şiiri okuyorum
‎Gök ağlamaklı
‎Ağaçlar ölüm renginde
‎Sen yoktun işte

Hasretin dayıyor yine namlusunu, Yüreğimin şakağına.
Teslim oluyorum,
Özleminin yangınına.
Seni özlemek öyle güzel ki...

Sen gidersen eğer
Bam teli unutulur sazların
Bir daha söylenmez o türküler

Sen gidersen eğer

Sen gittin ya babam
Dilim lal
Kalbim melal
Kulağım sağır
Gözümde perde
Yokluğun ağır mı ağır

Tutumlu olmalıyım
Yarınlarımı da düşünmeliyim
Malum zaman kötü
Düşmez kalkmaz bir Allah
Güzel anılar biriktirmeliyim
Sen gibisi bir daha

Sen oluyordu herkes
Sen oluveriyordu herşey
Gecenin zifiri karanlığı
Saçların  oluyordu
Güneşin doğuşu gözlerin...

Sen tanımasan da olur
Boynu bükük yetim çocuklar
Evsiz barksızlar tanır
Sokak kedileri, aç köpekler
Elimden simit kapan martılar
Avuçlarımdan yemlenen

Gardaş ne edisen?
Keyfin nicedir? diye
Komşunu hatrını sormuşsan
He Vallah sen Vanlısan…

Otlu peyniri yer sofrasında

Bu şehirde olmadı
Kim bilir
Yıllar sonra
Okuduğun bir şiirde
Belki kesişir yollarımız

Şiir okuyordu adamın biri
Önce seni
Sonra seni
Sonra da yine seni sevdim
Diye başlayan...