Hâlâ saksıda çiçek yetiştiriyor
Akşamları şiir okuyorum
Kuşlar için pencereme yem bırakıyor
Buğulu camlara yazılar yazıyorum
İnsanlara şakalar yapıyor
Her selam verdiğimiz
Yüreğimize bir acı ekledi
Ömrümüzden özümüzden
Bir şeyler alıp götürdü
Hep yarım kaldı seviçlerimiz
Kursağımızda kaldı heveslerimiz
Mevsimlerin de bir dili var
Her renk ayrı bir lisan
Pişmanlık yeni uyanmış bir gül
yazdan kalan
Gemiler batar mavi gözlerinde göğün
Akrep ile yelkovan arasında asılı zaman
Şaşırıp kalıyorum
Beyni olmayanlarda
Özgüven nasıl da tavan yapıyor
İcraatta hiç bir eseri olmayanın
Dili nasıl da uzun oluyor
Zor zamanda ortalıkta görünmeyen
Ellerim koynumda
Boynum bükük ise
Gözlerim buğulu
Yüreğim delik deşik ise
Bende mevsim hep kış ise
Sebebi var
Hasretin dayıyor yine namlusunu, Yüreğimin şakağına.
Teslim oluyorum,
Özleminin yangınına.
Seni özlemek öyle güzel ki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!