Şükrullah Yavuzer Şiirleri - Şair Şükrul ...

Şaşırıp kalıyorum
Beyni olmayanlarda
Özgüven nasıl da tavan yapıyor
İcraatta hiç bir eseri olmayanın
Dili nasıl da uzun oluyor
Zor zamanda ortalıkta görünmeyen

Ellerim koynumda
Boynum bükük ise
Gözlerim buğulu
Yüreğim delik deşik ise
Bende mevsim hep kış ise
Sebebi var

SELİKÂ
Sen susunca
Bir üveyik kanatlanırdı
Alaca karanlıkta.
Zambaklar açardı tenhada,

Ne yangınlar
Ne depremler
Ne seller
Ne darbeler
Ne savaşlar
Ne hainler

Sen benden gideli
Çok olmuş
Ben sadece seni uğurlamaya
Kıyamamışım
Hepsi bu

Hasretin dayıyor yine namlusunu, Yüreğimin şakağına.
Teslim oluyorum,
Özleminin yangınına.
Seni özlemek öyle güzel ki...

Sen gidersen eğer
Bam teli unutulur sazların
Bir daha söylenmez o türküler

Sen gidersen eğer

Sen gittin ya babam
Dilim lal
Kalbim melal
Kulağım sağır
Gözümde perde
Yokluğun ağır mı ağır

Tutumlu olmalıyım
Yarınlarımı da düşünmeliyim
Malum zaman kötü
Düşmez kalkmaz bir Allah
Güzel anılar biriktirmeliyim
Sen gibisi bir daha

Sen tanımasan da olur
Boynu bükük yetim çocuklar
Evsiz barksızlar tanır
Sokak kedileri, aç köpekler
Elimden simit kapan martılar
Avuçlarımdan yemlenen