Yolları çizmek isterdim
yeşil çiçekli az da dik
dolaşıp dolaşıp bana dönen
kimi kısa kimi uzun
ama sonunda hasretle
sarılıp kucaklaşan
Örttüm üstünü zamanın
bazen gecenin
kimi günlerde yüreğimin
şarkılara verdim dümeni
bazen aşka bazen hüzne
kırdı dümeni fırtınalara
düşlerim yok biliyor musun
dün sen vardın yarın yok
yollarım bir çember oldu
dönüp dolaşıyorum o yok
uykularım bir ölüm sessizliği
rüyalarım yok mehtap yok
hatırlamaya başladığın ilk kare hayattan
bir kadın annen
işte o senin sevgilin her şeyin
sonra kendini tanırsın
ve bir başka kadını
seversin
o gün geldiğinde
yanı başındaki sandalye
sahipsiz kalacak
yalnız seyredeceksin
tek başına hayaller
acı bir kahve
Anlat bakalım
ister kendine ister birine
istediğin yerden başla
istersen o günden
hani o gün
dalgın dalgın yürüyordun
sevmek mi dedin
deli gibi mi
bir kadını
elbette yıllara rağmen
ne bir kere öptüm
nede sarılıp yattım
Özlüyorum
İlk gözlerimi açtığım mahallemi
Misket oynadığım
Cengiz i,Necip i,Hüseyin i
Mavi balkonlu evdeki kızı
Özlüyorum
Özgürlük
nefes almaktır izin almadan
güneşi beklemek kimse uyanmadan
mehtaba şiir yazmakta
özgürlüğe dahil bir bilsen
bilsen ne kadar özgür olduğunu
Oyundu evcilik
az büyüdük aşk oldu
renkler pembe
ağaçlar çiçek
gökyüzü masmavi
rüzgarlar şarkı oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!