SEN nerelisin
ben bu köylüyüm
kimlerdensin
bana köyün delisi derler
niye
ben doğruyu söylerim
bir küçük tekne benim gönlüm
sıradan ağaçlardan çakma
ince kıvrak korkusuz denizci
değme havalara kafa tutar
ben dümende olduktan sonra
kara bulutların şeytanlarını
bir resim ardından çiçek kokuları dolar
kapanmadan gün batımında kapılar
taş binaların arasında sessiz bir mahalle
bir resim tüm hayallerimdeki çizgi
rüyalarımda bile çeker alır aydınlıga
gizemli birçift göz kara gözlüklerin ardında
bir masaldı çiseleyen yağmurlar
sevda mevsimiydi açan çiçekler
rüzgarlardı mis kokan başımızda
bir varmışla başladı bir yokmuşla bitti
artık çekip gitmek lazım gerçeklerden
ne masallarımız vardır
yazıpta yaşayamadığımız
bir başına yalnızlığın
tek renkli dünyası
en kuvvetli ve tüm enler
ben
hayatı yaşarız görmek istediğimiz gibi
her sabah aynanın karşısında bir maske
o günü görmek istediğimiz bir yüzle
karanlık odalara ışık asar benzetiriz güneşe
duvarlara denizi çizer yaşarız teknelerde
aslında nelere sahip oluruz da bilmeyiz
Ben yalnızlığa alıştım
güzelim
duvarlar ördüm etrafıma
sadece
gök yüzüne bakıyor
sana hasret gözlerim
kızma bana memleketim
kızma bana
zaten hasretim sana
unutummu sandın
yeşil ırmağını
panayırlar kurulan
Hatırlamazsın beni,ben bir tahta sıra
birde oturacak çakılarla isimler kazınmış
sen annenin elinde ağlayarak gelmiştin
ilk gün salya sümük iliştin kenarıma
ilk arkadaşınla tanıştın benim yanımda
sevdin beni dostundum sırdaşındım
Rafta kitaplar
kurmalı saat camı kırık
siyah beyaz resimler
lacivert dolma kalem
üsten bakmalı fotoğraf makinası
halı saha ayakkabılarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!