Ne zaman durupta kayırdın bizi
Şu tavana astığımın dünyası
Ölmeden kopardın ayrıdın bizi
Oy mayına bastığımın dünyası.
Gelmeyin kardeşim oyuna gelme,
Kürdü Türkü Çerkez bir'iz gardaşız
Ne zaman büyüsek takarlar çelme
Îmân ehli ulus hür'üz sırdaşız.
Doğudan batıya bizim memleket
Öyle çıkmazdayım sözler çaresiz
Duvar oldu herkes karşıma durdu
Umuda çevrilmiş gözler çaresiz
Kapalı afaklar çarşıma vurdu.
Oy ben ne edeyim nere gideyim
Kime kalmış yalan dünya
Sen mi bana kalır sandın
Her şey yalan her şey rüyâ
Eksiksen o zaman yandın.
Tam'ı görmedim insanda
Edep dediğimiz yüzdeki sırdır,
Ateş dediğimiz közdeki sırdır.
Bakma sen fiziğe endâma boya,
Güzel dediğimiz özdeki sırdır.
Sevgili kardeşim dünyâya kanma,
Türkü o ki halk dilinden dökülür
Döküldükçe ciğerlerim sökülür
İnce uzun yollar olur bükülür
Özden söze bizden size türküler.
Kalsam da sokakta kuru ayazda
Ben kara kışları yaz'ladım yârim
Gönlümü çeliver bir mektup yaz da
Sensiz türküleri saz'ladım yârim
Varlığın cân verir ölmüş insana
Münevver insana yakışır ihsân
Hüküm giymiş mahpus mûteber lîsan
Kendisinden bile bîhaber insan
Unuttuk biz bizi özü kaybettik.
Besmelesiz kurulmazdı toyumuz
Sihirbaz dediğin hîlekâr olur
Sahneyi ilk kapan pîşekâr olur
Hiç bir şey sır kalmaz âşikar olur
Düşerse maskeler yüzün açılır
İki yol görünür malum insana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!