Başımın tâcısın şâkirsin diye,
Hürmete layıksın zâkirsin diye.
Kimler demiş bana fakirsin diye,
Hayattan aldığım ders çok pahalı.
Beni gâleye al bana bir ses ver,
Herkese koşup yetişeyim derken
Hayatta bir kendime geç kalmışım.
Biliyorum! belki geç, ama erken
Kaybederek ben dersimi almışım.
Dert belendi gönül devâsı hâktır,
Hakkikatın varlığı muhakkaktır
İyyahü nağbüdü yüce Allahtır
Gayrının hayrına talebimiz yok.
Zehir-i bal eylerip dermansız derde
Nasıl söyleyelim yedi düvele
Dermansız derdimiz sonumuz bizim
Ahımdan inliyor söyledim yele
Mezarlığa gider yolumuz bizim
Dönmüyor şansımız gülmez bahtımız
Gezdimde dolaştım bütün âlemi
Seni sorup durdum gelen geçene
Umutsuzluklarla kırdım kalemi
Unutturdu beni gelen desene.
Vârla vâr olmuştum vârım yok oldu
Uçurmam elimden kanatsız kuşu
Vatanmı eylesem gidipde muşu
İçimde derinden bir garip huşu
Kokusu rüzgarı mestan eylemiş
Yanmışım közüne sönermi sandın
Eğer benden hatırımı sorarsan
Canım sağda müşküldeyim efendim
Neden niçin nasıl diye yorarsan
İncitirsin aşkındayım efendim
Dikiş tutmaz yaralarım içtedir
Yârin aşkı seke seke
Şu gönlümü yol eyledi
Selvi boylum al yazmalım
Kapısına kûl eyledi.
Derdim sensiz gülmez idim
İki duvar arasında sıkıştım
Her el verenin elleri dikenli
Masûm masûm yüzleriyle bakıştım
Merhametsizmiş gözleri dikenli.
Acılarla günden güne vuruldum
Acıları libas yaptım gönlüme
Keder çizgileri düştü alnıma
Ömür katmaz ölümlüler ömrüme
Dikişsiz zamanın yakasındayım
Hayalleri elekledim boş çıktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!