Ey dostlarım duyun beni
Aşık olup çokça sevin.
Yâdeylesin soyun seni
Aşkla dolup bolca sevin.
Dünyâ evrende bir ada
Şu firâk pusatının keskisine
Çok fenâ acılar yükledim yine
Şaşırdım düşmanın tepkisine
Bu aralar çok fazla ölüyorum.
Bu aralar gizlice soluyorum
İnanki dilimde bir duâ olsa
Duâ'ma girmeyen ne insanlar var
Sazımda sözümde bir türkü olsa
Söylemeyeceğim çok insanlar var
Ne yaralar aldım hemde derinden
Bir gece yarısı dünyaya sızdı
Biri oğlum biri paşam,kızımdı
Hasret gidermeye elbet lazımdı
Anladım bu gece çok işi vardır.
Telefona sarıldım bir heyecanla
Kimlere yüklesem aziz derdimi
Nerde çâre bulamadım Sezai.
Bâzen huzurumu bâzen kendimi
Çok aradım bulamadım Sezai.
Aceledir işim kaynıyor kanım
Yaşamışım neye bilmem boş sene
Neleri'mi yele verdim kaç sene
Dile kolay onbeş yirmi beş sene
Çok okumuş eşşeklerim var benim.
İki balya saman ile aldanıp
Ömrümün üstünden ömürler geçse
Bedel isteyenler kanımı içse
Ölüm seni değil tek beni seçse
Güzel ölüm gibi severim seni.
Bayramım sensin yar düğünüm sensin
Kırılmıştan gönül aldım uğradım,
Düşe kalka ömür aldım sormadım.
İnsanlıktan ödül aldım doymadım,
Param olmadan da çok şey aldım ben.
Ehl'i irfânlarda âdâp görünce
Dört yanı duvardan yolcusun handa
Aslını göresin aç paravanda
Bir zerresin şu âlem-i cihanda
Ağrısız başına işler istersin
Fânîsin fânîden yardım istersin
Uyku girmez gözlerime
Alınmışsın sözlerime
Ela gözlüm yüzlerine
Bundan gayrı bakmam çok zor.
Şimdi bilmem neredesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!