Ay doğğayi karradan
Bullut çekil arradan
Açç ellerrun Mevlâya
Gavvuştura yarradan
Döksun kannumi doksun
Ata sözü küpe olur kulağa
Her işinde ona danış evlâdım
Evlat sözü şamar gelir yanağa
Dizginle zâfını konuş evlâdım.
Seni yaratana tavır yapamam
Dün'leri anarken haz tutar beni
Sallanır filikam az tutar beni
Kara kışı görse buz tutar beni
Korkarım yorganın ipekliğinden.
Az beri gel kara talih az beri
Mevlâ kalbe dokunurken
Yüreğimiz sökülürken
Neden ezân okunurken
Bilir misin köpek ulur?
Dert dermanla atışırken
Sağlam karakterde değil yapımız,
Mevlânın elinde katî tapumuz.
İstişâre eder küllî topumuz,
Topumuza beyler tepti gidiyor .
Ne istersin benden neyi neylemek,
Çoluk çocuğun yârını muammâ
Hacı hocalardan korkup gidiyor
Kul'a etmem şikayetim var amma
Oğlum kızım dinden kopup gidiyor.
Âlim bildiğimiz gördük ki mason
İnsân öyle bir el ki
Âr'da vurur ağır'da
Sevgi öyle bir dil ki,
Kör de okur,sağır da.
İnsânda îmân vardır
Yansın istemedim benim közüme
Göremedim gülermiydi yüzüme
Güvenmedi ne dediysem sözüme
Sevilmez mi insan olan kör diye.
Her ne yapsam hoşgörüp beğenmedi
Ey can dilde sözüm keskin
Gönül denen gözüm keskin
Kim edecek özüm teskin
Kandan duvar ördüğümde
Eski günler karartılmış
Dünyaya aşk ile baktığım sensin
Gönlümü aşk ile yaktığım sensin
Aklıma fikrime taktığım sensin
Düğümlüyüm sana kör düğüm gibi.
Hakîkât üzerine sağlanmışım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!