Direkler devrilmiş haberin varmı
Üstümün yorganı betonlar anne!
Düşümü yitirdim bulanım varmı
Düşmüyor telefon jetonlar anne !
Ocağım bucağım köyüm kalmamış
Dün bir bu gün iki anlayamadım
Nasıl gelip geçti giden seneler
Sanki bir rüyaydı uyanamadım
Beni gençliğimden eden seneler
Ansızın uyandım ömrüm çürümüş
Kirli eller yuvamızı yıkıyor
Gözyaşlarım yüreğimi yîkıyor
Bilirim ki her yol sana çıkıyor
Beni gönder en uzağına yolun
Sana geliyorum belki ölmeye
Fânî gözlerime inerken perde,
Nasıl düştüm bilmem onulmaz derde.
Sağ yanım burda da sol yanım nerde?
Ben sende ararken beni kaybettim.
Umursamıyorum ben hiçliğimi
Bundan gayrı giremezsin rüyâma
Nedene kafa yormaya çalışma!
Girmeni istemem küçük dünyama
Kapı bacayı kırmaya çalışma!
Gözümün önünde yediğim kazık
Çoban olmaz bir kaç başa nahıra,
Muhtaç olmam vereceği zahıra
Eşek olsa bağlarmıyım ahıra,
Makam bulmuş şimdi beni koşturur.
Neresi doğrudur nereden yazam
Güzel sevdi diye beni yererler
Benim BİR'den gayrı sevdiğim mi var?
Bakıyorum şöyle cümle âleme
Benim kirden gayrı gördüğüm mü var?
Susarım konuşan diller çoğuken
Benim masam vardı kalabalıktı,
Bir ben bir yürek,bir sandalye kaldım.
Yavan çorbam vardı, biraz ılıktı
Ama insanlıkla madalya aldım.
Ben hiç bir başıma yalnız kalmadım
Gâm'a geldi gök ağladı,
Yere düşen çok ağladı.
Sular seller pek ağladı,
Kimsenin umrunda değil !!
Adam çarkını döndürdü ,
İstemem ki özür dile af dile
Âsî oldun bana bile evlâdım
Allah razı gelse bile tövbenle
Beni memnûn edemezsin evlâdım.
Makamları sıra sıra dizsende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!