Şu kendimi oluruna bırakıp
Olan olmayandan alınacaktım.
Allâh'ı bir an aklımdan çıkarıp
Kaderime küsüp darılacaktım.
Bu dünyada insân kalmak çok zor ya!
Yoksul bir anayı görünce durdum,
Islak bir minderde oturuyordu
Eksik eteğine az mâviden su,
Ruhuna yıldızlar dolduruyordu.
Cüret edemedim isim sormaya
Ne gözüm hülyada nede leylada
Gündüz hayalimde gece rüyamda
Beni bir başıma yalan dünyada
Çekip gidiyormuş yokum diyormuş.
İçimi kaplarken aşkın sancısı
Şu yalan dünyada yaman eller var
Açık tut farları yol var yollar var
İnsan farklı farklı kul var kullar var
Yola çıkacaksan inananla çık!
Burası kuzey kutup
Oynarız halay kurup
Sevdiğimden ilk mektup
Yola çıkmış geliyor.
Gülpembe bizim eller
Sürüden ayrı teke
Ardında boş teneke
Ot koymamış sofrada
Dönmüş sarı ineke
Yaz gelin, yazan gelir
Dostum beni dinle zahmet olmazsa
Hâkkı bilmiyorsa necidir insân
Fikrî ayrılıktan râhmet doğmazsa
Ne diye sağcıdır solcudur insan.
Doğumdan ölüme mühlet verilen
Göremezsin bir bakışta,
Dünya kor'da kalma hâli.
Ömür denen bu akışta
Hayat, yolda olma hâli.
Uzun ince yol alınır
Hâl üzere pazar kurdum
Yağ satarım bal satarım
Hep üstümde nazar buldum
Kurşuncuya şal satarım.
Ne kimseye dayı nede emmiyim
Tazelenmiş çayın kara demiyim
İkbâline yelken açmış gemiyim
Kaptan rota bulur, yol sonsuzlukta
Ocağımı otağımı söndürdün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!