Allâh derken dünyada
Ben derdimde gizliyim
Ayan beyan aynada
Ben kendimde gizliyim
Benim büyük dâvam var
Ana baba, bacı gardaş olurum,
Gündüz lâyık gece ayyaş olurum.
Uğurda verilecek baş olurum,
Yeterim ben,ben kendime yeterim..
Ben bir Anadolulu
Ben bir köylü çocuğu
Ananın göz bebeği
Babasının oğulu
Ben gibi eriyormusun
Sarıl mavzerine gel vuruşalım
Sen yaralı kurtul ölen ben olam.
Üstüme kefen olsun kuru şalım,
Sonsuz mutluluğu ölürken sunam.
Dünya kadar kâle olsada büyük
Seven sevilene olurmu hiç yük
Yaşça küçük amma yüreği büyük
Ben O yarin gözlerinden öperim
Bir ömür sürelim derim sorunsuz
Annem nezdinde analar
Başım üstünde analar
Üstüme titrer analar
Ben uyursam annem ölür !!
Cenneti hediye etsem
Bu ayrılık hiç gitmedi hoşuma
Körmüşüm,ne dersen de,ben üzgünüm!
Şöyle düşündüm de boşuboşuna
Yormuşum gönül kuşum, ben üzgünüm!
Bilmiyorum ne yaparsın nerlerde,
Bir yarim var kalpten girdi içeri
Bertarâf eyletti nefsî hançeri
O günden beri ben bir yeniçeri
Oldum,olamadım bir Yunûs gibi.
Îmân inanç tuttu bizi yürekten
Hayat tarlasında nasîp bu kadar
Dünyada gözüm yok zerre şu kadar
Yolumu bulamadım bir su kadar
Denizde boğulan dereye bakmaz
Karıla karıla bulandım yine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!