Hoyrat gönül kime meyil vermişsin
Gönül benim kim olursa der'mişsin
Demet demet çiçekleri dermişsin
Kara kovan balın zehir sevdiğim.
Dünyam senin yetinmiyorsun azla
El tuttu yükün,kurdu düzenini,
Ben neden kendimi paralıyorum
Tüm olumsuzlukların üzerini
Şimdi bir çırpıda karalıyorum.
Bir şeyler eksik,tamamlamak için,
Karanlık,baktığım her köşe başı ,
Yaktığım çıranın dumanındayım.
Ararım aslımı kaldırıp taşı,
Tutuşmuş harmanın samanındayım.
Demlenmiş acılar sökülür dilden,
Karar verdik uzun yola çıkmaya
Allah'ım bizlere üç mürüvvet ver
Biri îmân biri şükür birisi sabır
Allah'ım bizlere güç ve kuvvet ver !
Her ne geliyorsa sendendir rabbim
Kalbimden geçenler mâlumdur sana
İnanmamışlarla ben eş değilim !!
Kutsiyete küfür ölümdür ona
Düşmansa düşmanım kardeş değilim!!
İnsanlık azıttı dünden Yârabbî
Bu gün varız yarın yokuz bilesin
Karıncayı incitmeye ne gerek
Garibi doyurup gözün silesin
Yaraları acıtmaya ne gerek
Şu yalan dünyada vaatlere bak
Karlı dağlar görünmüyor cürekten
Bir âh etsem kan ağlarken yürekten
Ayırdılar kanatsız bir melekten,
Kan kusunda imdât diye yalvarın
Yıkılası zalım nice dağların.
Ne kadar bahtsızım ne kadar şanssız,
Neye el uzatsam oluyor kansız
Amân'ıma sağır kulaklar cansız
Cebi dolan yalan oldu uktemde,
Bana gelen yolu kaybetmiş tem'de.
Sende değil bendedir suç
Daha gelmem bu çarşıya
Derman olsan avuç avuç
Sürmem dert sana karşı ya
Neler getirdin başıma
İnsanı hayvandan ayıran fikir
Velhâsıl insandan ayıran zikir
Kim ki yaradana eylerse şükür
Cennet cemaliyle karşılar seni.
Hamd-ü senâ ile başlarsan güne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!