Bunca derdimi taşırken
Nefesim sana öşürken
Beni kim görmüş üşürken
Üşümedim kalbim öldü
Üşüyor asıl bir şeyim
Kime güveneyim kime kanayım
Hangi bir derdime durup yanayım
Kulların içinde çaresiz kaldım
Gel ölüm gel kanımla yıkanayım.
Kader çizgisinden asla çıkamam
Bazen bir keman eşliğinde gelir
Bazende ansızın ve apansızın
Notaya gömersin Aşk' ı Sevda' yı
Nameler yas tutsa dinermi sızın
Nerede kalmıştık" der girersiniz
Güneşten ışık yontar
Ayı kucaklar gecem
Ezilmiş dertten kantar
Fikre damlar bilmecem.
Yangınları püskürtmüş
Bu tarafa yol mu düşmez
Neden beni es geçersin
Yüzüme gülen mutluluk
Sen bile adam seçersin
Gayrı umut kestim senden
Kar boran yemişim gönül dağında,
Dağlara sırtımı vermek ne güzel.
Aşk sarhoşu olsam yar otağında,
Sevda ile esmek tozmak ne güzel.
Çıka geldim ben sevdalar yurdundan
Ordudan geldim bekâr
Ettirmedi bana kâr
Şimdi ger dönüyom
İstanbul beni yakar.
Ölümlü rûhuma hayat verensin
Varlığa yokluğa kanât edersin
Her türlü zorluğa kanat gerensin
Ömrünü gönlünce yaşa sevdiğim.
Alıp gitmişim yaşımı
Taşırma sabır taşımı
Benim bu deli aşkımı
Anlat kelime kelime
Ela gözlüm aklımdasın
Zulayerde saklımdasın
Sevdiğimin farkındasın
Karşı duran sen değilsin
Yola düştü gönül göçüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!