Hasreti koklarım gurbet ellerde
Ağıt yankılanır sazda tellerde
Ölsem de sensiz virân yerlerde
O deli gülüşün bende kalacak.
Ansızın gelsede ecelsiz ölüm
Kim ömrünü böyle verir
Senin ardın sıra yürür
Başına bir haller gelir
Benden bilme benden bilme.
Bu sevdaya haybe dersen
Hâkkın murâdıyla arz'da var olduk
Nefsimize mezâr kazdık dünyaya.
Kimi ağyâr olduk kimi yâr olduk
Arzuhalimizi yazdık Mevlâ'ya
Cennet gül gülistan Cehennem kor'muş
Canımı yakıyor canımdakiler
İşimi görmüyor yarımdakiler
Esfelesâfilin yanımdakiler
Onlara benzedin senden iğrendim
Söndürürdüm Cehennemin közünü
Dikiz aynasına bakıpta durma
Arkana bakarken önden olursun
Önüne gelene her yolu sorma
Gittiğin o yolda benden olursun.
Amaç hâsıl olur bana erersen
Bazı arkadaşlar dostlarımız var
Eksik olmasınlar! fazla da değil!
Yaşlıyız, genç değil! astlarımız var
İnsanlıktan çıkmış tarzda da değil!
Cehaletin suyu çamur durulmaz
Karla karışıpta tam yağacaktım
Baktım hıçkırıyor birden vazgeçtim
Dermansız hâlime can sağacaktım
Lüzumsuzum diye benden vazgeçtim.
Herkes çanak tuttu el oluşuma
Yandı bağrım sahra oldum çöl oldum
Suya düştüm sırılsıklam göl oldum
Hâk karıştı ben eriştim kul oldum
Bu s.efile hâk kefildir ben gider
Kargalar kediler itler uyandı
Ana baba kalın'mış
Çok üşümüş çocuğum
Oyuncağı çalınmış
Ân'a küsmüş çocuğum!
Bana şâh'tı yâr deme
Alacağım kadarını almıştım
Bu hayatın iplerini salmıştım.
Ben belkide yarı yolda kalmıştım,
Sen bana gelirken ben gidiyordum.
Sen bir nisan yağmurusun çok mutlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!