Değirmenin suyu yoksa taş dönmez,
Ölüm olsa hak yolundan baş dönmez
Bize gelen elbet bizden boş dönmez,
Ağyârı da hoş eyleriz kelâmla.
Allah Allâh diye bir yol tutturan,
Tüter tüter dağlar tüter türküde,
Kanâtkara, bağlar yeter türküde.
Alyanaklar ağlar biter türküde,
Ah bizim türküler köy türküleri.
Misler gibi insân mis gibi toprak
Evleri taştan geri
Galmışım gıştan beri
Çıhardı baştan beni
Ah canını yedüğüm.
Govalar dolmaz oldu
Hurâfesi çoktur dedikodunun
Aslıyı kereme sormaz erinen
İpsiz sapsız insân olan odunun
Bilmem varmı sanki farkı ölüden
Ah çektirme gel derinden derinden
Ben hüznü kederi gizlice buldum
Görmek istiyorsan fotoğraftalar.
Benden uzaklarda benden ırakta
Mutluluk dediğin ne taraftalar?
En büyük yarayı acıpta gitti,
İlmin deryâsından kaçan kaçana
Zevki sefâ ile uçan uçana
Garâbete yelken açan açana
Sonumuz hayrola âhır hayrola.
Küfrün nehirinde boğulur kimi
Âh İstanbul sana geldim geleli
İki yakam bir araya gelmedi
Özlettin anamı baba gardaşı
İmkânı olup buraya gelmedi.
Âh neyleyim şimdi ulan İstanbul
Fikrini aklına muhâl etmişsin
Hayale düşürüp tuâl etmişsin.
Ahlâk nedir? diye suâl etmişsin
Ahlâk utanmaktan korkmaktır gardaş!
Şu âlem rengârenk hüner bezeli
Hâl dili değilmi lîsan
Lîsanla istenir ihsân
Üzülme sen güzel insân
Karakış bahara çıkar
Her şeyi yaman dilesen
Türk milleti kimdir hadi öğren gel
Dost olursan sofrasındaeğlen gel
Ger ki sabah akşam bu gün öğlen gel
Ak göğsünde hâk îmânı taşıyan.
Biz öyle milletiz bize höt denmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!