Seyide Doyran Şiirleri - Şair Seyide Doyran

Seyide Doyran

Bir iş geldi başıma,kimselere diyemedim.
Sustu dilim,görmez oldu gözlerim.
Ayaklarım geri geri giderken,
Gönlüm koştu gitti yetişemedim.
Kader bana giydirdi ateşten bir göynek,
Dur etme diyemedim.

Devamını Oku
Seyide Doyran

hani derler ya,
gül bülbülsüz,
gonca dikensiz olmaz diye;
doğruymuş...
gül ben,
bülbül sen,

Devamını Oku
Seyide Doyran

gün aydınlığıyla sararken insanları,
bende seni sarıyorum.
güneşin sıcaklığını,
baharın hoşluğunu veriyorum sana.
küçük bir uğur böceği konduruyorum yakana,
mis kokan çiçeklerden,

Devamını Oku
Seyide Doyran

fırtınanın çocukları
bulutların içinden
kulakları yırtarcasına
attıkları naralarla
yeryüzüne yağdılar.

Devamını Oku
Seyide Doyran

hastayım ben,
eskime hastalığına yakalandım.
eskiyorum,
eskitiyorum ve eskilitiyorum.
çaresi yok bu derdin biliyorum.
duygularım eskiyor,

Devamını Oku
Seyide Doyran

soğuk ve gizemli bir sabah da olmalı ayrılık,
ardına bakmadan öylece sıyrılmalısın geçmişten,
birkaç gizemli söz kalmalı ardında.
kelimelere sığdıramamalılar bu gidişi,
tarifi olmamalı bu ayrılığın.
belki bir iki dostu aramalısın,

Devamını Oku
Seyide Doyran

gündüzün gözünü savunanlar,
geceyi çamura buladılar.

geceler de sizin değil miydi?

güneşi gören gözleriniz,

Devamını Oku
Seyide Doyran

tebessümün de hüzün, gözlerin de özlem var.
gecenin yanıltan sukuneti nasıl ağaçlara ve çalılara ağrıtan gölgeler bırakıyorsa
gözlerin de öyle ağrıtıyor içimi..
dingin suda ki sessiz ve sabırlı bir bekleyişle
bekliyorum asi çağlayan olacağım senli günleri.

Devamını Oku
Seyide Doyran

sen ve ben
bir yol hikayesiyiz sanki.
aynı yollardayız,
sen gelirken
ben gidiyorum.
ben gelirken,

Devamını Oku
Seyide Doyran

kardandı kadın,
güneşti adam.

tutuk ve mahsundu kadın,
tutkuluydu adam.

Devamını Oku