Bak dinle sevdiceğim;
Ben sana neler edeceğim
Gül bahçesinden goncalar derleyeceğim.
Dikenleri senin yoluna sereceğim
Goncaları gönlüme vereceğim.
Seni naçar gönlümden sileceğim,
önce saçlarını toplarsın şöyle afillice
sonra kalem çeker gözlerine rimelle desteklersin.
kocaman bir gülücük asarsın dudaklarına çaktırmadan
gözlerin parlak ve buğulu bakar
çünkü
içine akar göz yaşların
neyleyim yarsız gönlü,
sen olmayacaksan
bu bülbülün gülü.
satarım ben de bu gönlü.
hasarlı,az kullanılmış
Haydi bakalım sevgili hem cinslerim,bu söz nekadar doğru bunu anlayalım.
Etrafımızda olup bitenlere çözüm aradığımız,yaşadığımız sürece birilerini idare etmek zorunda olduğumuz ve bunu başarıyla yaptığımız için saçımız uzun.aldatıldığımızı bile bile salağa yattığımız,her yeni güne umutla başladığımız için saçımız uzun.kendi ailemizi,karşı tarafın ailesini ve eşimizi idare ettiğimiz için saçımız uzun.çocuklarımız için kendimizi paralayıp,olmazı olur yaptığımız,kendi hayatımızdan vaz geçip onlar adına yaşadığımız için saçımız uzun.sabahdan akşama kendimizin dışında herkesi memnun etmek adına koşturduğumuzdan saçımız uzun.meslek sahibi olsalar bile,bir tutam sevgi ve ilgi için köle olduğumuzdan saçımız uzun.istediklerimizi dolaylı yoldan kabul ettirebildiğimizden saçımız uzun.sevgimizi dile getirebildiğimiz için saçımız uzun.hayat ne kadar zor olursa olsun tırnaklarımızı geçirip yaşamaya devam ettiğimiz için saçımız uzun…
Evet yaaa şimdi anladım:bütün bunlara katlandığımız için gerçektende AKLIMIZ KISAAA
tut ki çaldım kapını bir akşam,
bir elimde yıldızlar bir elimde yakamozlar, yüreğimde kimsesizlikle.
gel demenin sevinci, adı konmamışlığın utancıyla aç kapını bana...
öyle uzun uzun bakma,gözlerimdeki senden haberin olmasın.
kimbilir belki de korkar kaçarsın...
Hadi uçur beni…
Pır pır eden yüreğimi senin rüzgarına bırakıyorum.
Ama sakin olsun rüzgarın,
Yavaş yavaş,tadına varayım uçmanın.
Islık çalmasın rüzgarın,kimseler duymasın.
Hadi uçur beni…
katran karası gecede,
pastan beneklenmiş,
içi boş posta kutusu gibi
turnucu bir yüreğin var senin
Alırsın kalemi kağıdı eline,oturursun ve başlarsın yazmaya.Neden,niçin bilemezsin,bir ihtiyaçtır işte.Konuşmasını bilmediğinden mi yazarsın? Gülemediğin yada ağlayamadığın için mi, bir sırdaş ararda ondan mı yazarsın?
Sanırım herkes farklı nedenlerle yazıyor.Ben neden mi yazıyorum? Bir tutku olsa gerek bendeki…
Her ne kadar insanlar olaya farklı baksa da bu kitap okumak,aşık olmak,sakin dingin bir yürüyüş,deniz kenarında oturup ufku seyretmek kadar güzel.Kelimelerle oynamak,aralara sırlar serpiştirmek,cümlelerle sevişmek harika.Hiç olmayanı yada varolanı istediğiniz şekle sokup yenilemek elinizde.Büyülü bir masal ülkesi yaratabilir,kendinizi dünyanın merkezi yapabilirsiniz.Şair olmuşsunuz,yazar olmuşsunuz kimin umrunda? Bu hayal dünyası benim,bu gün çok severim,yarın ölmek isterim,on dakika sonra dört elle sarılırım hayata.Herşey kalemin ucunda işte,emrinize amade.dilediğiniz gibi hükmedersiniz kağıda,kah kralsınızdır,kah kül kedisi…
Yapmak istediğim şey buysa kime ne? Kendime ayırdığım bu saatler de yazmak yerine oturup tv mi izlemeliyim? Bazı güçlerin duygu fırtınası dediği,benim ise kadınların beynini uyuşturmak onları aptallaştırmak diye adlandırdığım programları,dizileri mi seyretmeliyim? Bana biçilen entariden payımı almak istemediğim için günah keçisimi ilan edileceğim? Eyvallah…o da kabulüm,suçum (suçumuz) ufkumu genişletmeye,mevcut özgürlüğüme bir tutam lezzet katmaya çalışmaksa asın beni(bizi) .
Kadın yada erkek olalım,zengin yada fakir hepimizin eli kalem tuttuğu sürece yazmaya ve okumaya devam etmeliyiz.Ben bunu böyle yazdım ama elalem ne der? Ayyyy bunu yayınlasam eşim kızar mı? Etrafımda dışlanırmıyım korkusu olmadan yazmak,kalemi dillendirirken özgür olmak gibisi var mı?
Bu yazının ışığı altında benim de teşekkür etmek istediğim insanlar var…
hüznüm,bir başka yüzüm,
yüzümse,bir başka hüznüm.
kırk kata sarılı bohça
hayatım dediğim yüzün.
hüznünle sar beni,
bu yüzünle seveyim seni...
-
Selim Uğur
Tüm Yorumlarhttps://youtu.be/SqS90z4AuJM