Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Kendi olmamaya bir türlü yanaşmayan
Kol dirseklerle
Ayakları ateşler püskürtüsünden di li geç miş
Tırnağında bir yerde aslı olmalıydı oysa
Bütün tükenişlerinden
Ölümlerden zoru döne döne

Aklında hep aşk olmalıydı kalan gidenin
Tomurcuk bir çiçeği binbir düşlerde açarken zaman
Sanki solmayacağına hiç...
Aynalar içinde yalan resimlere bel bağlamaktansa
Ele avuca gelmeyen ve yalancı..
Otobüs değiştirir misal hiçbir yerde durağı olmayan

Ne olacaksa olsun artık tahammülünün
Bekle bekle sonucu sağlama çarkıt sürükleyen süreçten
Can havliyle cılkı çıkık tükenmişliğini
Çıkmaz sokakların kütüklüğüne kötekleniveren
Sağı,solu, önü, arkası paramparça kopukluklarla
Ayrı gayrı sobeli

Hiçbirşey
Çöl kaktüslerine gönül veren çiçekleri kadar sahi değilken
Buruk meyvelerini kimbilir kaçbir öksüzlükten
Bağ bostan ettiği
Muhafız dikenlerinde en güzel koynum diye saklayarak
Ben diyorum ki

Galiba en kolay bilip çıkardığım şeydir
Bütün beyazları bürünmüş şu haldeyse kar
Alaz elinde ateşlerle dünya geziyorsa çıra çıra yanan aşk
Bendendir söyleyin tozu dumana katarak gelene
Gönlüm... uçsuz ve bucaksız yavanlarında aç
Kapıları sonsuza kadar açık daveti hazır kalbime

Özrü kabahatinden büyüyünce insanın
Bağışlanmayı gerektirir dilek, bağışlanmayı dilemekse onurluğun harcıkazancı
Özür dilemek...;
Hiçbir suçluluk duygusunun ablukası altında esir vermeksizin duyumu düşünceyi
Can yakmadan, canana kastetmeden
Bile bile ladeslere el tutuşmadan..

'Analar ağlamasın' mış....!
Aynı ağzı kullanan dördüncüsü aranır pokerciler gibi
'analar ağlamasın' mış....
Açık
Net
Ve harfi harfine kıvırtmadan, direk

Sigortaya biri gitse de baksa bari
Akşam karanlığa kavuşmakta gün, cin çatlamakta camda şişede
Gitse biri elektiriğe dese ki
Yapma birader...
Kontak kapayıp haberli habersize gitme dünya asansör içi ameliyathanelik
Asık suratlar

Buçuğu geçkin
Hemen hemen tama yakın
Papağanına kızak kaydırmak kadar motorunun arkasına ip bağlayıp denizin
Suyu
Havayı
Toprağı

Bırakmam diyor sanki
Asla bırakmam
Dönüp ağlayıp kopmuş bir filmin eksik kalan yerinde papatya
Aklında kendi kedisiyle sözleştiği kavuşma saatlerine durup dinen
Yorgun sarkaçlar gibi resmedilmeyen mahurda
Papatya