Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Saat
İkiyi beş geçiyor diyecekken
Üçe ellibeş
Veya buçuğa yirmibeş...onbeş geçeye on...dolaşmak
Ne işi kolaylaştırır
Ne de yeni bir anlam katar vukuatsız vakaya

Stratejik ve doruksal düzeyde
Noyro narkoz paspaslaşmasıyla yarası tuzlu salamurlara yatırılmış
Yüksek dağların buzkesen günsolgunu yamaç yüzlerinde ve kayalıklarında
Küçük çıkarlar etnikleşmesinin düşürdüğü kıvılcımlardan
İrileştirilmiş büyüteçli yıkım bölükparçalılığı çıkaran
Endüstriyel batı üniteleşmelerinin kendi kendilerini ortalığı susa sulh eden

Yaprakları yere dökülmüş manolya ağaçlarının arasından
Göl kıyısı sularının ılıcalara taraf can attuğı acilen
Dedim ki kadına
Bak buraları iyi bilirim
Bu kitabı tam ortasından okuyan
Bak dedim o karşıdaki süslü konak yamaçlarından postahaneye

Kaçak..
Karman-çorman karışıklıklara eğleşmeyen ve güzel
Aşımız işimiz toprağımız sensin dedikten sonra aşk adını
Sana ne de güzel yakışıyor devresi tükenmeyen iklimler
Sana böyle ay güzel, yıldız güzel, al güzel beyaz güzel..
Kangüllerince karbeyazı kardelen..

Sigortaya biri gitse de baksa bari
Akşam karanlığa kavuşmakta gün, cin çatlamakta camda şişede
Gitse biri elektiriğe dese ki
Yapma birader...
Kontak kapayıp haberli habersize gitme dünya asansör içi ameliyathanelik
Asık suratlar

Buçuğu geçkin
Hemen hemen tama yakın
Papağanına kızak kaydırmak kadar motorunun arkasına ip bağlayıp denizin
Suyu
Havayı
Toprağı

Bırakmam diyor sanki
Asla bırakmam
Dönüp ağlayıp kopmuş bir filmin eksik kalan yerinde papatya
Aklında kendi kedisiyle sözleştiği kavuşma saatlerine durup dinen
Yorgun sarkaçlar gibi resmedilmeyen mahurda
Papatya

Tarifsiz
Uzak ellerden doğmuş bir salkım ay ışığı gibi
Camdan bakan evin güzel konuğu tarifsiz
Aramızda ne yel var ne boran
Aramız
Sümbül dağlarından çiçek

Kendi olmamaya bir türlü yanaşmayan
Kol dirseklerle
Ayakları ateşler püskürtüsünden di li geç miş
Tırnağında bir yerde aslı olmalıydı oysa
Bütün tükenişlerinden
Ölümlerden zoru döne döne

Aklında hep aşk olmalıydı kalan gidenin
Tomurcuk bir çiçeği binbir düşlerde açarken zaman
Sanki solmayacağına hiç...
Aynalar içinde yalan resimlere bel bağlamaktansa
Ele avuca gelmeyen ve yalancı..
Otobüs değiştirir misal hiçbir yerde durağı olmayan