Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Yol arızalı
İl uzak ve çapul
Araba işlemez, arabacı alkolden beter sancı, yolcu bi karar
İş..ağaçsız bir toprağı oturur gibi
Ilık geceler, serin rüzgarlar omuz başın dal dal
Yıldızlar ve uslu uslu oturan dağlar..

Kafamın içindeki müzikleri yönetiyorken kalbim
Çıkageldiğinden haber eyledi cahilini ansızına bahar
Ondan yana esince fikrimde belasına kaldığımın yadeleşen eğimi
Ağır bastı candaki tezel
Kirmenine değirmi desenlerin ilmeklerini düğümlemekmiş,
Haber eyledi ki arzu hallerini delinin delisi bahar

Cılız bir alevin ucunda yanınca gecelerin çırası
Ilgıtları esip dolaşan sesli seyrana başlardı dereler ve dağlar
Doğmuş bir ay,
Kendi düşünde hayali görünen salkımlara sarılıp
Süzüm süzüm ezgilenmiş hoyratlara kalan misafirlikle aşka rastgelip
Söğüt dallarından derlenmiş dillim düdüklere nefes açar ılgalar

Hayat bu... başı belasına sargın
Bazan yorgun hevesli kumru hayat
Bazan posta postaya güvercin
Hayat.. bazan dakkasında durmaz delişmen
Durgun sessizliği sığınan bir deniz de hayat
Dalgakıranlar zaptedemez liman göçüren lodos gibi

Hop...hop...hop...
Bop aynı bop, top aynı top, hop...
Hep bildik tanıdık çaylak leş kargalıkların dünyanın üstüne çömüp üşüşeninden
Yutulmuş nice haplanmış ilaçlanmış telef olmaları çare diye eldeki rehineliğe
İstilacısı
Yayılmacısı

Yapılmış yollardır kalbin
Kalbin aşka yapılmış yollarıyla sana doğru iz bulmaya çalışan birebir sen
Büküşse büküş
Yokuşsa yokuş
Dik
Bayır

Maviliden arasta
Yeşilden bir kemer kuşanmış
Kuzeyinde ne arar yavrucak kedi, mevsimi buz tutan damın
dertsiz olanı yok gibi kara gün sata sata zülfüde perişan
yokluk Afişlerle bumu yani şimdi buralarda biryerde olmak.?
Tesadüfi,

Mardin burda
Ben orda
Kilimle çuhalanmış ince oymaklı işlenmiş perdelerde saz cümbüş
Utangaçlığını tomurcuklara saklayan gül adlı sanki
Yağmura yakalanmış bugün ıslak gamzeleri seher mahuru
Bakıştık iyce bir..

Camları ne renk olursa olsun
Nasıl bir çerçeveden görünürse görünsün aldananın yüzü
Gözlüklerle saklayamaz kimse, görünüşünü
Ne hüznünü ne sevincini, kimse kimini nesini
Desene ki şuna sen eğer,
yarın insan ise zamanına misafir,

Gözleri dünyaya açılmadık tomurcuktan
Mahkemeler sokağına düştü velakin
Üzgün rampalarda yağmura bulaşan tok sesleriyle
Asyalı bir arzu çıldır çıldırak
Birileri klarnet –keman çalıyordu sessizliğin kulağına
Kuzeydeki meydanda