Şevki Çiftçi Şiirleri - Şair Şevki Çiftçi

İstismar istismar artık usandım
İdamı getirin millet kurtulsun
Askere polise kurşun sıkana
İdamı getirin millet kurtulsun

Vatana ihanet edip satana

Bazen dar gelir bu dünya
Gökleri yırtasım gelir.
Oralarda ne var, ne yok,
Şöyle bir bakasım gelir.

Bir çiçekle bahar gelmez.

Gözlerime bir bakıver
Gelip dalıma konuver
Özgür kuşlar gibi uçup,
Gelip dalıma konuver

Bahar çiçekleri gibi

Oyuncak arabalarım vardı.
Sevmezdim onlarla oynamayı,
Gerçeklerini isterdim.
Kerpiç duvarlı evin pencerelerinden,
Seyrederken dünyayı.

Rahmet deryasında bir damladır ömür
Gecelerin korkutan karanlığında
Ufukta kutup yıldızı görünür.
Nurdan haleler dolaşır ruhumda

Yalnızlığın simetrik asude hazan aynaları,

Hayat dört mevsim, bende hep bahar
Değil mi ki kalpte iman var.
Bu dünya hiç kimseye kalmaz,
Kabir arkasında asıl hayat başlar.

Aklını Kullan, İman ziynetidir hayatın

Muhabbetin doyulmayan bağında
Ben bir garip bülbül figanlardayım
Sinelerde hicran yarası derin
Eremem Mevla’ya ziyanlardayım.

Hasreti bağrımı kor gibi yakar

Feda olur canlar Hakk’a
Bu dava kutlu bir sevda
Ne gam kalır nede tasa
Bu dava kutlu bir sevda

Gönülde iman davası

Gözümde yok deli sevdan,
Cilven işven sana kalsın.
Sensin kalbe hançer salan,
Cilven işven sana kalsın.

Ben buldum gerçek dostumu,

Ne hekim bilir ne de doktor anlar,
Beni derdimle baş başa bırakın.
Had hesaba gelmez duygularım var,
Beni derdimle baş başa bırakın.

Gelsin açtığı yarayı sarsın yar,