Serpil Taşyürek Şiirleri - Şair Serpil T ...

Maviyi yırtan kuş!
Kanadında bıçak olsam.
Kesip boylu boyunca
Yeni göğe ben kuş olsam.

05.6.1993-ANKARA

Özlenen öz-dür, öz ile
Yanar kalp közdür, öz ile
Aşk ne makamda,puldadır,
Öz sever ne kaş,göz ile

Serpil TAŞYÜREK

Ellerim işliyor,
Gözlerim işliyor,
Beynim her an tetikte
Bedenim çalışıyor,
Durmaksızın

Ne öldürürsün,ne güldürürsün
İnce hastalık gibi soldurursun
Sen adamı yıldırırsın
Söktüm yerinden seni asırlık çıban

Açıp kollarını,alasın nefes

Onu aradım bu gece
Hangi karanın arkasına saklanmış,
Hangi yıldızın kuyruğuna takılmış
gökyüzünde
Dalgalarda oynaşan ışık demetlerinde midir,
Bilmiyorum.....

Çiçek özler mi kokusunu
Güneş sıcağını
Anne yavrusunu
Kalp atışını
Rüzgar savuruşunu....
Özler mi deniz damlasını

E zalim cerrah!
Unutmuşsun koskoca neşteri
içimde
Ne sağa dönebilirim,
Ne sola...
En iyisi

Nedir senin sırrın
Nicedir cemalin,
Ağıtlar mı dostun
Serap mı hayalin

Gün müdür geçen

Bakmayın kuru ve kırılgan olduğuna,
Yaz baharın, olgun, bal rengi yaprakları,
Konar avuçlarıma bir hoş,bir tatlı,
Ödemişler borçlarını güneşe
Huzur ve vicdan yüklü
Kavuşurlar suya,toprağa

Açtım gönül perdemi
semaya
Yükseldin parmak uçlarımdan
Yer senin,
Gök senin,
Dağ senin,