Ne kadar dertliymiş
Bu gece gökyüzü
Bağırıp çağırıp kükredi delice
Bırakmadı hal hatır,
Sayıp durdu neslimize.
Benim sana değil
Sevdaya aşkım.
Işığa, ümide, sevince, suya,
Aşkım nefese toprağa,
Bir tomurcuğa,
Gülüşüne yavrumun, kahkahasına
Yürek yanmış köz olmuş,
Sevda pişmiş aş olmuş
Lakin düşmemiş kaşık,
Yalan olmuş düş olmuş.
Gitmiş coşku günleri,
Karışır bazen gönlüm,
Aktan karaya yolçizer.
Döner geriye bazı,
İnce ince iz çizer,
Ah etmişse geçmişte
Deste deste gül çizer.
Gider iken,eğlediler yolumu,
Derer iken,bağladılar kolumu,
Verdiler ateşe,sol yanımı
Ham imişim, pişmem lazım,
Zemzem suyundan içmem lazım.
Usul usul yağarken
geceye
Nazlanıyor siyaha inat
Narin zerrecikleri.
Soğuk aydınlık,
Tül bir dantel işliyor
Yaz kavurmuş dallarımı
Tel tel dökülmeye hazır yapraklarım
Tek tek ayırıp hücrelerimden
Kupkuru olacağım
Acıtıyor gövdemi damlalar
Söz olsun köklerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!