Serpil Taşyürek Şiirleri - Şair Serpil T ...

Kupkuru damlalar yüreğinde
Bozkıra dönmüş beden

Sararmış ellerin
.........
Baharım ben,

Senin gözlerinden görsem kendimi
Öyle çılgın,öyle neşeli
Çözülmüş bilmeceler yüzümde,
Duru,sade, pürüzsüz,
Takılmasın diye dikenli sözler,
Dereler süzülmüş üzerinden

Sayfalar bembeyaz
Yürekler kara
Sokaklar kuru,
İçerde sağnak.
Dön dolaş dünya,
Bir sana

Bedenin kaçar
Aşk zulmünden

Ya ruhun, köledir
Ebedi mabedinden,

Issız koridorlardan
Çocuk cıvıltıları
Açıyorlar rengarenk
Türlü kokularla
topraksız
Dayanıksız hayata

Sarhoş bir sevda,
Yalpalıyor ay ışığı gökyüzünde
Karanlıkların içinde
Bir o yana bir bu yana
Salınıyor yürüyüşleri
Art arda nara atıyor

Sürahiden boşalıverir
Bardağa
Kana kana yudumlar onu
Beden.

Uzun uzun yol alır

Uçurumlarda yeşeriyor hayat
Barışıyorum yıldızlarla ve güneşle.
Bir sevda rüzgarı
Esip duruyor yelkenimde.
Söz ölüyor,
Sözlerim gözlerimde.

Gözlerin berekettir,
Öpüşlerin,güne bakanı dudaklarımın
Nefesin, tütsüsü bedenimin
.......
Sen bende can,
...

Tam soluyamaz
Şair havayı,
Sarmaz bedeninin ücrasını,
Yalçın tepelerdeki en saf
Esinti bile.