Seven ,sevilen çizmişse yolunu,
Sabır eyleyip, aşmışsa zorunu
Üzmez yaradan bu sadık kulunu,
Şen olup evine giresi gelir.
Acıtmaz tenini türlü yaralar,
Kara kış ellerim
Soğuk vuran dalların arasında
Diyemediklerim, buz tutmuş
Sımsıkı iki yanımda
....
Gelme
Güçsüzse,bedelsizse
Yoksa feragat gururdan
Eğik bükükse bedenler
Zavallı bir aşktır yaşanan
Zavallı insanların
Bitiremediğim bir çocukluk
Hep geldi peşimden
Kovmak ne kelime
Kopamadım neşesinden
Tükenmiş günlerin sarhoşluğu
Kocaman kelebekler
oturmuş yanaklarına
Alabildiğine açılmış dudakları
...
Ilık bir rüzgar eşliğinde
nefesi,
Çekilivermişti ilmeği
hayattan,
Süzülüp gidiyordu narin bedeni
Kara gözleri daha bir kara
olmuştu,
Kıvrık kiprikleri dolanmıştı
Akşam, sabah
Gece,gündüz
Aynalar,hükümleri ceplerinde
Her bakışta gözlerimi
En başından sorgular.
Çatılsa da kaşların
Çaksa da gözlerinde şimşekler
Buz tutsa da bedenin
Güler geçerim,
Bilirim ki doğacak az sonra
Güzelim güneşlerim
Aralanmıyor mevsimler
zaman tek düze,aynı ritm
Sonu kalmış baharın,
soğumuş tadı,
Kokusu yok portakal kabuğunun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!